آرمان امیری نویسنده و روزنامه‌نگاری سبز، رادیکال، خوش قلم و خوشفکر است که در کانال تلگرامی و اینستاگرام مجمع دیوانگان می‌نویسد.
او در آخرین یادداشت خود به تاجزاده پرداخت و تیتر زد که«چرا پروژه تاجزاده شکست خورده است؟»
او استمرار طلبان زردی را که در حمایت از تاجزاده و محکومیت بازداشت او اعلامیه های رنگ وارنگ و پر امضا داده اند تا تحت لوای محکومیت بازداشت، از نظریه اصلاحات ساختاری او اعلام برایت کنند، جانانه نقد و افشا کرد و در آخر، نتیجه گرفت چون اصلاح طلبان زرد تاجزاده را تنها گذاشتند، پروژه او شکست خورد و او ازهم اکنون به سرنوشت بختیار گرفتار شده است.
گفتمانی که تاجزاده در هفته های پیش از دستگیری مورد مدافعه قرار داد، عناصر دموکراتیک نیرومندی دارد که او را در شمار طرفداران گذار خشونت پرهیز از ج.ا. قرار می دهد. به این موارد هم، امیری به خوبی پرداخته و نشان داده است که تاجزاده در جایگاه کنونی خود به علیجانی بسیار نزدیکتر و از بهزاد نبوی بسیار دورتر شده است.
امیری اما، در کنار همه این اشارات درست، از توجه به رویه دیگر واقعیت غافل شده و فراموش می کند که پیش از دستگیری تاجزاده، بیش از پانصد تن از اصلاح طلبان پیگیر به اتفاق او بیانیه ای منتشر و در آن از ضرورت اصلاحات ساختاری، بدون لکنت زبان، دفاع کردند و احتمالا کیوان صمیمی و سعید مدنی هم به بهانه امضای آن راهی زندان شده اند.
او همچنان فراموش می کند که جبهه بزرگ سبزها، ملیون و جمهوریخواهان مدت هاست که وجود دارد و با افول ستاره اقبال اصلاح طلبان، آینده از آن این نیروست و تاجزاده با ورود به این جبهه، نه تنها شکست نخورده، بلکه پشتوانه اجتماعی خود را بیش از پیش تقویت کرده، یکی از پایه های ضروری جمهوری خواهی در داخل کشور را بنا نهاده است.
تاجزاده به گذشته اصلاحات تعلق ندارد. او نماد آینده اصلاحات است و نه تنها پیش از موقع، بلکه شاید با اندکی تاخیر ، پرچم دموکراتیسم را بلند کرده است.
او قرار نیست بختیار شود ولی شاید در سیمای این یا آن رهبر جنبش مشروطه بتواند نقش مهمی در تاریخ آینده نزدیک ایران بازی کند. آرمان امیری شاید کمی زود قضاوت کرده باشد!
فیسبوک نویسنده