در ۱۴ مرداد سال ۱۲۵۸ خورشیدی، مظفرالدین شاه فرمان مشروطیت را امضاء کرد. در پرتو این فرمان مردم توانستند پس از سالیان دراز نابرابری و پایمال شدن حقوق فردی و اجتماعی خود را از دایره تنگ رعیت خارج و به رتبه شهروندی ارتقاء دهند.
فرمان مشروطیت به تهیه قانون اساسی مشروطیت منجر شد که یکی از مهمترین ویژگی‌های آن در این بود که قدرت مطلقه پادشاه را در امور قانون گذاری و اجرایی به شدت محدود می‌کرد. برای نمونه در اصل شانزدهم تاکید می‌شد که. کلیه قوانینی که برای تشیید (استوار کردن) مبانی دولت و سلطنت و انتظام امور مملکتی و اساس وزارتخانه‌ها لازم است باید به تصویب مجلس شورای ملی برسد.
در اصل پانزدهم مجلس این حق را برای خود قایل می‌شد که “در عموم مسایل آنچه را صلاح ملک و ملت می‌داند” بررسی و پس از تصویب در مجلس سنا و شخص پادشاه بوسیله دولت اجرا شود.
هرچند مسیر استقرار و تحکیم مشروطیت در اثر پیمان شوم مشروعه خواهان، محمد علی شاه، دولت روسیه و تسلط اندیشه‌های دینی در بسیاری از کنشگران مشروطه خواه به بی راهه کشیده شد و نظارت علمای دینی بر تصویب قوانین در مجلس را امکان پذیر ساخت، با این وجود پایه‌های استبداد هزاران ساله سلطنت در ایران را به لرزه درآورد.
انقلاب ۵۷ و دست برتر بنیادگرایان در شکل گیری نظام تازه، دست آوردهای مشروطیت را با در هم تنیدگی دین و دولت در قانون اساسی تازه و استقرار استبداد دینی به باد داد. در نظام نوین، ولی فقیه که خود را نماینده خدا و پیامبر بر روی زمین می‌سنجید جایگزین پادشاه شد که اختیارات گسترده قانونی و فرا قانونی‌اش وی را به دیکتاتوری تمام عیار تبدیل ساخت.
با استقرار نظام اسلامی در ایران روز ملی ۱۴ مرداد رنگ و بوی دیگری بخود گرفت. در سال ۱۳۶۸، در این روز “مصطفی مازح”[۱] جوان لبنانی ساکن فرانسه در هتل محل اقامت ” سلمان رشدی” و در پی انفجار زود هنگام بمب کشته شد. این جوان ۲۲ ساله در پی فتوای خمینی مبنی بر قتل نویسنده کتاب ” آیه‌های شیطانی” قصد اجرای فتوا را بعهده گرفت اما ناکام ماند. خمینی با این فتوا در سال ۱۳۶۷ ماهیت اندیشه‌های قرون وسطایی اسلام گرایان را نمایان تر ساخت.
سال ۱۳۶۷ شاهد جنایت بزرگتر خمینی و اسلام‌گرایان مستقر نیز بود. خمینی در این سال فرمان کشتار هزاران زندانی سیاسی را صادر کرد که بدست چهار فرد از جمله ابراهیم رئیسی به اجرا گذاشته شد.
طنز تلخ تاریخ در این است که قاتلی که به کشتار زندانیان سیاسی افتخار می‌کند و از نهادهای حقوق بشری انتظار تشویق و تمجید دارد با وقاحت تمام از سوی ولی مطلقه فقیه و در عمل به ریاست جمهوری کشور منصوب گردیده است.
۱۴ مرداد امسال روز تحلیف ریاست جمهوری رئیسی است و این در حالی است که ایران یکی از دشوار ترین و پر بحرانی ترین روزهای تاریخی کشور را پشت سر می‌می گذارد.
بحران آب، برق و گرانی مایحتاج اولیه، ناتوانی نظام اسلامی را در تامین پیش‌پاافتاده‌ترین نیازهای ایرانیان آشکار ساخته است. سرکوب خیزش‌های مردمی که به پدیده‌ای روزانه تقریبا در سراسر کشور تبدیل شده است نقض حقوق بشر در ایران را برجسته تر ساخته است.
تلاش مجلس فرمایشی در چینی کردن اینترنت بنام ” صیانت از حقوق کاربران”، ابتدایی ترین حقوق شهروندی و آزادی‌های فردی و اجتماعی ایرانیان را پایمال کرده است.
اقدامات تروریستی جمهوری دینی در منطقه، امریکا و غرب ستیزی کور خامنه‌ای کشور در را در معرض جنگ و ویرانی قرار داده است که بستن فرودگاه‌های تهران و منع عبور و مرور هواپیماهای تجاری در تهران در روزهای ۱۲ و ۱۴ مرداد، روزهای تنفیظ و تحلیف رییسی، نشانه آنست.
ناتوانی و بی‌کفایتی حکومت اسلامی در مبارزه علیه کرونا، دور نمای تاریکی را در حفظ جان ایرانیان ترسیم کرده است.
اپوزیسیون خارج کشور می‌تواند با صدایی یکپارچه روز ملی ۱۴ مرداد امسال را به روز نه به رئیسی و ” صیانت” تبدیل کند. یکپارچگی در این راه پیروزی دیگری را پس از کار و ساز موفق “نه به جمهوری اسلامی، رای بی رای” نصیب اپوزیسیون خواهد ساخت.
مرداد ۱۴۰۰
mrowghani.com
————————————-
[۱] - جوانی که برای فتوای ” خمینی کبیر” شهید شد، مشرق، ۱۴ مرداد ۱۳۹۹