ايران امروز

نشريه خبری سياسی الكترونيك

Iran Emrooz (iranian political online magazine)

iran-emrooz.net | Fri, 06.10.2017, 17:04
آیا همه‌پرسی کردستان عراق توطئه اسرائیل است؟

معروف عثمانی

آیا برگزاری رفراندوم استقلال کردستان توطئه اسرائیل است؟

هر سه دولت عراق، ایران و ترکیه به صورت کلی، بدون ارائه هیچ سند و مدرکی مدعی هستند که رفراندوم استقلال اقلیم کردستان عراق توطئه اسرائیل و موساد برای ایجاد آشوب و سلب امنیت منطقه خاورمیانه بوده و هست. تنها مدرک قابل اتکای آنها وجود چند پرچم اسرائیل در میان انبوهی از پرچمهای کردستان در چندین گردهمایی کردها که در حمایت از برگزاری رفراندوم برگزار شد، بوده است.
شکی نیست که در میان کردها هم همانند ترک‌ها، ایرانی‌ها و عرب‌ها، دوستداران اسرائیل وجود دارند. اما با توجه به اینکه اسرائیل هیچ ارتباط سرزمینی و علایق خاص مشترک تاریخی با مردم کرد ندارد به نظر نمی‌رسد که درصد دوستداران اسرائیل بیش از درصد دوستداران این کشور در آنکارا، تهران و بغداد باشد.

علاوه برآن، با توجه به ستم ملی روا داشته شده برکردها و فلسطینیان به عنوان درد مشترک دو ملت و چپگرا بودن اکثر قریب به اتفاق احزاب کردستان، اسرائیل هرگز کشور محبوب افکار عمومی مردم کردستان نبوده در حالی که اکثر رهبران کرد از جمله جلال طالبانی با رهبران سازمان آزادی بخش فلسطین مانند محمود عباس روابط بسیار دوستانه داشته‌اند.

البته بسیار طبیعی است که افکار عمومی کردستان از اسرائیل به مثابه تنها کشوری که از رفراندوم تعیین سرنوشت آنها حمایت کرد، خاطره خوبی ثبت کند همچنانکه بخاطر تبعیض‌ها و ستم‌های رواداشته شده ترکیه‌، ایران و عراق بر کردها، جامعه کردی خاطرات تلخ تاریخی از رهبران این کشورها به یاد داشته و به چشم دشمن به آنها بنگرند همچنانکه فلسطینیان به چشم دشمن به اسرائیل نگاه می‌کنند.
به هر جهت، اگر ادعای سه کشوریاد شده مبنی بر برگزاری رفراندوم استقلال کردستان پروسه اسرائیلی بوده‌، صحت داشته باشد سوال اساسی این است که اسرائیل چگونه توانسته بدین گستردگی روی افکار عمومی کردها تاثیر بگذارد؟

طبق ادعای ایران، ترکیه و عراق ظاهرا اسرائیل توانسته بدون مرز مشترک با جغرافیای کردستانی که تحت سیطره و مدیریت این سه کشور است به شیوی معجزه‌آسا افکار عمومی مردم را به صورتی تحت تاثیر قرار دهد که کردها با وجود تهدید حمله نظامی این سه کشور که در کردکشی هم سابقه دارند، با پذیرش احتمال وضع تحریمهای اقتصادی که به قول اردوغان آنها را از گرسنگی خواهد کشت و قبول هزینه‌های احتمالی بسیار دیگر، راه استقلال را انتخاب و در یک پروسه دمکراتیک به استقلال آری و به فشار و تهدید این سه کشور نه بگویند.

بدیهی است که یک کشور مانند اسرائیل برای پیش برد برنامه‌هایش به اجیر کردن و فریب دادن افراد در هر نقطه‌ای از جمله ایران، ترکیه و عراق دست می‌زند همچنانکه ایران و ترکیه هم در کردستان افرد مزدبگیر و فریب خورده دارند اما با اجیر کردن و فریب دادن افراد، پیش بردن یا به شکست کشاندن پروسه‌ای به گستردگی رفراندوم در جغرافیای که هیچ راه ارتباط زمینی و دریایی با اسرائیل ندارد، امری بسیار دشوار است. همچنانکه تلاشهای گسترده ایران، ترکیه و عراق برای جلوگیری ازانجام همه پرسی استقلال، با وجود برخورداری از امکانات فراوان ارتباطی با کردستان از جمله ارتباط مستقیم سرزمینی، ، به شکست منتهی شد.

پرسش این است که اسرائیل با وجود محدودیتهای که اشاره شد، چگونه موفق به اجرای طرحی شده که ترکیه‌، ایران و عراق با وجود برخورداری از امکانی هزاران بار فراتر ازآن کشور در جلوگیری از آن شکست خورده‌اند؟

علاوه بر آن، اگر سازمانهای اطلاعاتی اسرائیل در برنامه‌ریزی و انجام پروژه‌های به گستردگی برگزاری رفراندوم استقلال در یک جغرافیای دیگر چنین زبده و ماهرند چرا با وجود سیطره کامل نظامی و اقتصادی برسرزمین فلسطین که در اشغال اسرائیل است موفق به مهار استقلال خواهی فلسطینیها نشده است؟

باری اگر برگزاری رفراندوم برای اسرائیل از طریق اجیر نمودن و فریب دادن افراد در کردستان ممکن شده باشد، قطعا اسرائیل تلاش نموده که پروسه‌های مشابه را قبل از کردستان در ایران، عراق و ترکیه عملی نماید.

در حقیقت به همان اندازه که می‌توان احتمال داد که پروسه کردستان مستقل طرح موساد باشد به همان نسبت هم می‌توان مدعی بود که معمار نظام اسلامی ایران، خلافت اردوغان بر ترکیه و ایجاد دولت فرقه‌گرای عراق موساد اسرائیل است فارغ از اینکه بسیاری با استفاده از داده‌های آماری مدعی هستند که حاصل دشمنی جمهوری اسلامی با اسرائیل، بیشترین سود را برای اسرئیل و بیشترین زیان را برای فلسطینیان داشته است.

رسانه‌های ارتباط جمعی برای هر نهادی از جمله دولتها یکی از مهمترین ابزار تاثیر مثبت یا منفی بر رویدادهاست. تا جایی که من می‌دانم اسرائیل هیچ رسانه کرد زبان برون مرزی برای تاثیر گذاری روی افکار عمومی مردم کرد ندارد در حالی که همین کشور رسانه به زبان فارسی، به زبان عربی و به زبان ترکی دارد.

در چنین حالتی احتمالا اسرائیل با استفاده از زبان رسمی این سه کشور که هیچ کدام از آنها کردی نیستند در یک یا دو ساعت برنامه شنیداری موفق شده است روی افکار عمومی کردها به خوبی تاثیر بگذارد در حالی که مسئولین این سه کشوربا استفاده از زبان مادریشان و با بهره گیری از این‌همه رسانه در ٢٣ ساعت نتوانسته‌اند روی افکار کردها تاثیر بگذارند. فارغ از اینکه اگر این موضوع صحت هم داشته باشد قبل از آنکه خدشه‌ای به پروسه دمکراتیک کردها وارد کند دلیل و سند شکست سیاست‌های این سه کشور در ارتباط با کردستان، اثبات عدم لیاقت و جهل معرض رهبران این سه کشوراست.

اگر ادعای رهبران این سه کشور دروغ و اتهامی بیش نیست چرا نباید نگران بود که تهدید کردستان مستقل از جانب این سه کشور، طرح و پروسه‌ای موسادی و اسرائیلی برای به آشوب کشیدن منطقه است؟

به صورت کلی تنش محتاج دو جبهه متضاد مقابل همدیگر هست. اگروجود تنش بدون توجه به عدالت گستری گروهی، اثبات کننده خرابکاری یک دشمن بیرونی است منطقی تر به نظر می‌رسد که مقابله کنندگان با پروسه دمکراتیک کردها متهم اصلی بازی به نفع اسرائیل به منظور ایجاد آن باشند نه طالبان حقوق انسانی خود.
استقلال خواهی کردها امری است که درگذر تاریخ و در نتیجه تبعیضها، ستمهای ملی و مصائب فراوان دیگر که در ایران، عراق ترکیه و سوریه بر آنها رواداشته شده‌، شکل گرفته و اکنون به یک خواست عمومی تبدیل شده است. طبیعی است که تعیین سرنوشت، حق ابتدائی این مردم همانند هر ملتی دیگری است. خواست و طلب حق انسانی امری است مشروع، حتی اگر پروژه‌ای اسرائیلی قلمداد یا دلیل و بانی آشوب و بهم خوردن آرامش منطقه تلقی شود. حمایت لفظی اسرائیل از برگزاری رفراندوم استقلال کردستان امری است همانند اعلام رسمی همیشگی این کشور مبنی بر احترام به خواست، اراده‌، استقلال و حقوق مردم ایران. طبیعی است که این سخنان رهبران اسرائیل نه به ارزش‌های نظام حاکم بر ایران می‌افزاید و نه از آن کم می‌کند.

در حقیقت اگر افکار عمومی و جامعه جهانی نگران صلح و آرامش منطقه هستند بهتر است که به جای عدم توجه به خواست مشروع کردها، بدنبال شناسائی عوامل و عناصری باشند که در تقابل با حق مشروع یک جامعه انسانی مانند کردها، در صدد ایجاد ناامنی و سلب آسایش منطقه هستند.

شایسته نیست که حق مسلم و اساسی مردم کرد را به خاطر احتمال آشوب طلبی دیگرانی که قرنها بر مردم کرد ظلم کرده‌اند به فراموشی سپرد و از کردها انتظار داشت که به خاطر منافع و اولویتهای دیگران از حقوق مسلم خود عدول کنند.


معروف عثمانی / اپسالا 2017 10 06