.(JavaScript must be enabled to view this email address)
نایاک، در عقد قرارداد هسته‌ای با کشورهای موسوم به ۱+۵ و ایجاد تفاهم میان تهران و واشنگتن نقش بسیار ارزنده‌ای داشته ولی ارج و ارزش این نقش تاریخی و سازنده آنگونه که شاید و باید هنوز شناخته و دانسته نشده است.
این سازمان که به منظور عادی‌سازی رابطۀ ایران و آمریکا و پایان دادن به تهدیدها و دشمنی‌های متقابل دو کشور در سال ۲۰۰۲ میلادی در آمریکا شکل گرفت، از آغاز شکل‌گیری در مبارزه با سیاست جنگ‌طلبانۀ نومحافظه‌کارها علیه ایران و در بیان ماهیت ضد انسانی و جنگی «تحریم‌های اقتصادی» حقاً سنگ تمام گذاشت و نقش بی بدیل ایفا نمود.
درواقع در آن زمانه‌ی شومی که احمدی‌نژاد رئیس جمهوری... بود و تحریم‌های ویران کننده را نعمات الهی می‌نامید و نادانسته برای حملۀ نظامی آمریکا به ایران زمینه‌سازی می‌کرد، این نایاک بود که با وجود انفعال کثیری از عناصر ملی و روشنفکران خارج از کشوری، برای جلوگیری از وقوع جنگ ویرانگر علیه ایران، به پا خاست و از هیچ تلاش و کوششی در این راه دریغ نکرد. آن تلاش و تقلاها خاصه از این جهت تأثیرگذار و ارزشمند بودند که رهبری نایاک نیک دریافته بود که برای جلوگیری از وقوع «جنگ و تهاجم نظامی»، ضروری است که ابتدا بر سر لغو تحریم‌ها کار و فعالیت شود یعنی افشاء ماهیت جنگی و غیرانسانی آن تحریم‌های ظالمانۀ اقتصادی در دستور کار نایاک قرار بگیرد. که همانگونه هم شد یعنی با آن همه مقاله‌ای که بر ضد جنگ و تحریم نوشتند، ملاقات‌هایی که نایاکی‌ها انجام دادند یا با مصاحبه‌ها و مباحثاتی که راه انداختند و روشنگری‌هایی که کردند، چنان فضایی را بر ضد سیاست جنگی شکل دادند که غیر از چند دیوانه‌ی ضد ایرانی، احدی جرئت نکرد که از جنگ با ایران آشکارا حرفی بزند و یا علناً از تهاجم نظامی دفاعی بکند.
حتی چلبی‌های وطنی نیز که در آرزوی تبدیل ایران به عراق دیگری بودند، برای حفظ آبرو «تقیّه» می‌کردند و می‌گفتند که: «مخالف جنگ ولی موافق تحریم‌اند».
آری نایاک در برابر دیو جنگ و ویرانگری که قصد هلاک ملت ایران را داشت، زانو بر زمین نزد، تسلیم نشد و با مدرنترین نوع سازماندهی‌ها و سیاست‌ورزی‌ها سهم بس مهمی را در جلوگیری از جنگ و ممانعت از گسترش تحریم‌های ظالمانه اقتصادی از آنِ خود کرد.
بر پایه‌ی همین نوع فهم مدرن از سازماندهی و سیاست‌ورزی است که اعضاء و هواداران نایاک که بسیاری از ایشان آمریکایی‌های ایرانی‌تبار محسوب می‌شوند، در مراکز اصلی تصمیم‌گیری‌های سیاسی و قانونی و تبلیغاتی آمریکا حضور پیدا میکنند و با نمایندگان کنگره و سنا و مسئولان دولت فدرال و حتی متنفذان ایالت‌های مختلف در آمریکا رویاروی گفتگو میکنند و می‌کوشند تا: نخست، تصویری صحیح و واقعی از ایران امروزی ارائه دهند و نادرستی اخبار و اطلاعاتی را که از منابع شناخته شده‌ی ایران‌ستیزی در اختیار آنها قرار می‌گیرد آشکار سازند.
دو دیگر این که جناح‌های افراطی، جنگ‌طلب و ضد ایرانیِ را در آمریکا منزوی کنند و اتحاد نانوشته آنها را با افراطی‌های جمهوری اسلامی ایران نشان دهند.
سه دیگر اینکه با ارائه تصویری هر چه راستین از تهران و واشنگتن به یکدیگر، راه گفتگوی دائمی برای حل اختلافات موجود و برقراری دوستی و روابط مسالمت‌آمیز میان دو ملتی را که وجوه مشترک بسیاری دارند، هموار سازند.
در واقع فروپاشی جبهۀ متحدی را که در تمامی مراکز مهم سیاسی آمریکا بر ضد ایران و به حمایت از جنگ و تحریم به وجود آمده بود، مدیون تلاش بی‌وقفه‌ی نایاک به ویژه سیاست ورزی‌های دقیق شخص تریتا پارسی هستیم که به دستگاه دیپلماسی ایران و آمریکا این امکان را داد تا با توافق هسته‌ای از جنگ و ستیزه-جویی دورتر و به صلح و همزیستی و درک بهتر از یکدیگر نزدیکتر شوند.
باری، سون تِزو، استراتژیست نابغه و خردمند نامدار چین دو هزار سال پیش فرموده که: «جلوگیری از یک جنگ از پیروزی در صد جنگ بهتر و به حال توده‌ی مردم مفیدتر است.»
لذا همین کوشش و پیروزی نایاک کافیست که هر ایرانی یا آمریکاییِ صلح‌طلبی آن را به عنوان سازمانی کم نظیر و ارزنده برای برقراری صلحی ابدی در میان ملت‌ها و زدودن «سوء تفاهم‌ها و دشمنی‌ها» در سطح بین‌المللی بپذیرد و در تقویت آن بکوشد.
صاحب این قلم تردیدی ندارد که ملت هوشمند ایران در آینده‌ای نه چندان دور، قدر این فرزندان آگاه خود را خواهد دانست و بر فرد فردشان هزار آفرین خواهد گفت. حتی در آن چند «مخالف» سرسخت نایاک نیز آن نیک نهادی و انسانیت و ایرانیت را سراغ داریم که روزی خود از این جوانان حلالیّت خواهند طلبید و پوزش‌خواهِ سخنانی خواهند بود که امروز بر ضدّ نایاک بر زبان می‌رانند...
باری از حافظ بزرگ فرمان بشنویم که فرمود:
یک حرفِ صوفیانه بگویم اجازت است / ای جان من صلح به از جنگ و داوریست.
تگزاس - اکتبر ۲۰۱۵
■ استاد بزرگوار اقای ارسی مقاله شجاعانه و شفاف شما در حمایت از فعالیت های صلح دوستانه نایاک نشان دیگری از تفاوت شما با مدعیان ازادیخواهی است که تنزه طلبی میکنند و قادر به دفاع از حقیقت در هر شرایطی نیستند. نگارش چنین مقاله‌هایی نشان از ان دارد که شما حقیقت و انصاف را بالاتر از هر ارزشی میدانید و به قضاوتهای نا بخردانه چند تن مغرض اعتنایی نمی کنید.
با درودهای گرم، منصی - خ
■ اگر ، آزادی خواهی را به مصداق بیانات یکی از عزیزان منتقد دفاع از آزادی در زیر چکمه استبداد بدانیم، حقّ با ایشان است که نایاک آزادی‌خواهی نکرده است. لکن اگر قرار باشد دفاع از آزادتر و آسوده‌تر بودن مردم دنیا و ممانعت از تحمیل جنگ به آنها را از هر فرد و کشور و از هرکجای دنیا و هر نظام‌اِی قدر بدانیم، قدردانی ایرانیان از نایاک برای کوشش‌هاای که به‌ضدّ تحریم و جنگ داشته است، اساساً نابجا نیست. هرچند که می‌توان به ابعاد و الفاظ آن قدردانی خرده گرفت. هموطنان‌ای که در نظام‌اِی بسیار آزادتر از ایران از امکان صرف وقت در انواع تفریحات و خوش‌گذرانی برخوردارند، و درعین‌حال بخش‌اِی از وقت و هزینه و کوشش‌شان را صرف حمایت از هموطنان‌شان در امری از امور کشور و ملّت میکنند؛ در همان حدّ برای ما ایرانیان قابل تقدیر‌اند.
عزیز دیگری، با شاره به فساد نظام حاکم بر ایران و مظالم آن و رواج فقر و فحشا و دزدی و... به قدردانی از نایاک و ارسیِ قدردان تاخته است، حال‌آن‌که هیچ‌یک از آنان بانی و حامی آن اوضاع نبوده‌اند. یک‌کاسه کردن امور یک کشور و ملّت هیچ‌گاه در خدمت آگاهی یافتن و آگاه کردن و مبارزات اساسی و اصولی نبوده است. حمایت‌های لازم و معیّن از مردم و ملّت ایران را نباید به‌صرف آن‌که حکومت استبدادی ایران هم از آن بهره‌مند می‌شده محکوم کرد. در سخت ترین اوضاع‌ای که این عزیز بر شمرده است، کوشش به رفع تحریم و ممانعت از حملات موشکی و هوائی مخرّب به ایران از هر فرد و گروه‌اِی قابل تقدیر است، حتی آن‌ها‌اِی که عموماً مترصد ایران و ایرانی نبوده‌اند، تا چه رسد به امثال ارسی و نایاک که فعالیّت‌های پی‌گیر در این دو امر داشته‌اند.
بی‌نام و نشان
■ تشکر از آقای ارسی که فعالیتهای ایرانی امریکایی ها را ارج مینهند. برای ماها بزرگترین هدف جلوگیری از جنگ بر علیه ایران هست. چنانچه تجربه در ناحیه نشان داده جنگ به جز بدبختی و خرابی هیچ نتیجه ای نداشته. نایاک هم از نمایندگی از ما کارش را به نحو احسنت انجام دادند. و در اتحاد با بقیه سازمانها کمک بزرگی برای موفقیت گفتگوها کردند.
پایدارباد ایران. مجید یکان
■ من البته خیلی وقت است که از هیچ حرف و اقدام و ابراز نظر و عقیده سخیف و ریاکارانه‌ای تعجب نمی‌کنم ولی این یکی دیگر واقعا نوبر است! جناب ارسی گویا واقعا خیال کرده است که مخاطبینش به حدی نادان و کودن هستند که نمی‌توانند فرق بین «ایران» و «حکومت موجود ایران» و یا فرق بین «ملت ایران» و «حکومت استبدادی ایران» را نمی‌فهمند! نوشتن و صدور جملاتی از این دست که: «نایاک در برابر دیو جنگ و ویرانگری که قصد هلاک ملت ایران را داشت» و یا: «برای برقراری صلحی ابدی در میان ملت‌ها و زدودن سوء تفاهم‌ها و دشمنی‌ها...» توسط کسی که سال‌هاست نقد و تفسیر سیاسی می‌نویسد هیچ نیست جز نشانه ابله گرفتن مردم ایران. یعنی آقای ارسی واقعا فکر می کند از زمان وقوع انقلاب اسلامی تا به حال، سی و پنج شش سال است که «ملت ایران» با غرب - و بخصوص با «آمریکای جنایتکار» - در افتاده؟ واقعا آنچه در همه این سال‌ها بوده فقط «سوء تفاهمی» بین «ملت ایران» و ملت های کشورهای غربی - بخصوص آمریکا - بوده است؟ یعنی آقای ارسی نمی‌داند «تصویر صحیح و واقعی از ایران امروزی» چگونه تصویری است؟ یعنی ایشان هیچ فک و فامیلی در «ایران امروز» ندارد تا از حال و روشان با خبر شود و ببیند در چه منجلابی از فساد و بی‌اخلاقی و فقر و تنگدستی و ذلالت و حقارت زندگی میکنند؟ یعنی روزنامه‌های حتی دولتی خود این حکومت را نمی‌خواند؟ برنامه‌های تلویزیونی اش را نمی‌بیند؟ فیلم های ساخت فیلمسازان داخل ایران را نگاه نمی‌کند؟ آیا این ها همه «اخبار و اطلاعات نادرست» را که «از منابع شناخته شده‌ی ایران‌ستیز در اختیار آنها قرار می‌گیرد» بیان میکنند؟ آدم می‌ماند واقعا چه بگوید! همه منتقدان و مخالفان و مبارزان علیه حکومت استبدادی جمهوری اسلامی را «چلبی» و «جنگ طلب» و «دیوانه» و «عامل» این و آن دانستن برای بستن زبانشان در برخورد با یاوه هائی از این دست در شان کسی که حتی تظاهر به «فهم» و «ادراک» و «هوشمندی» می کند نیست. بوئی که از این رپرتاژ ستایش آمیز به مشام می رسد بوی کبابی است که ظاهرا حالا دیگر پخته و آماده شده و هنگام خوردن آن است.
نوش جان آقای ارسی. کارتن خواب ها، معتادان و گرسنگان ایران دارند نگاهتان می کنند...
تقی مختار
■ با درود به آقای ارسی گرامی مطلب بسیار خوبی بود. خدمت آقای البرز که در مورد رای دادگاه تجدید نظر در مورد مجازات مالی تریتا پارسی نکته ای نوشته است عرض کنم: فرقه تروریستی رجوی به دلیل خوی مافیایی خود که به دنبال جنگ و کشتار در ایران است، تلاش بسیار زیادی علیه این انجمن به عمل آورد که رهبری آنرا حسن داعی الاسلام برعهده دارد و معروف به حسن داعشی است. این شخص که برای مسعود رجوی کار می کند با کمک لابی های جنگ طلب فرقه تلاش نمود تا جلوی مبارزات طلح طلبانه نایاک را بگیرد اما موفق نشد. از جمله حملات این گروه تروریستی به نایاک شکایت از این انجمن و مارک مشکلات مالی است. زیاد جدی نگیرید چون حسن داعش موفق نشد شکایت خود را جلو ببردو شکست خورد.
مهدی افتخاری
■ محمد ارسی گرامی
پشتیبانی از نایاک جای شگفتی است. ویژگی نایاک مبارزه با حمله نظامی به ایران نبود. به ويژه آن که کمتر ایرانی هوادار آن بود. ويژگی نایاک هواداری از برنامه اتمی جمهوری اسلامی بود، بدون کوچک‌ترین اشاره‌ای به استبداد و آدم‌کشی در این نظام. برای چه کسی نایاک تاریخی خواهد شد؟ برای من کسی در تاریخ ایران زمین ماندگار خواهد شد که پرچم دموکراسی و مبارزه با استبداد را همواره برافراشته می‌دارد.
اپوزیسیون شرایط سختی را از سر می‌گذارند. اگر توافق هسته‌ای تصویب شود و تحریم‌ها برداشته شوند، سخت تر از این هم خواهد شد. بازار بزرگ ایران بهای چشم پوشی های غرب بر روی نقض حقوق بشر در ایران خواهد بود و این کار را برای اپوزیسون سخت از پیش خواهد کرد.
با وجود این، نکته مثبتی در این شرایط سخت است و آن این که آزادی خواه و مصلحت اندیش از یکدیگر تمیز داده خواهند شد. روزی ژآن پل سارتر، فیلسوف فرانسوی گفته بود: فرانسوی‌ها هرگز به اندازه دوران اشغال کشورشان توسط نازی‌ها آزاد نبودند.
منظور فیلسوف آن بود که درست در چنین دورانی بود که هر فرانسوی می‌توانست به روشنی نشان دهد که واقعا آزادی‌خواه و استقلال‌طلب است یا نه. ور نه زمانی که دوگل پیروز شد و به کشور بازگشت، همه آزادی‌خواه و استقلال طلب بودند. چرا که آزادی‌خواهی دیگر هزینه نداشت.
در شرایط سخت امروز است که هر ایرانی می تواند واقعا بداند که آزادی خواه است یا نه. نایاک کوچک‌ترین هزینه‌ای برای آزادی خواهی نپرداخته است. چرا باید از آن پشتیبانی کرد؟ به سخن روشن تر، چرا آزادی حواهان باید از آن پشتیبانی کنند؟
با گرامی‌داشت - اسدی
■ نهایت سپاس از آقای ارسی متفکر گرانقدر از طرح این موضوع و سایت وزین و محترم ایران امروز از درج آن. امنیت و صلح اولین و مهمترین حق انسان هاست. بدون داشتن این حق تمامی حقوق انسان‌ها بی معنی است زیرا که با هستی و نیستی آنها سر و کار دارد. هر انسانی حاضر به ترک عالی‌ترین و زیباترین غرایز خود است وقتیکه امنیت و هستی خود را در خطر انی می‌بیند. خوشبختی و خوشزیستی، پیشرفت و تکامل بشر در سایه صلح و دوری از جنگ است.
از این روست که که این نوشته را قبل از اینکه قدردانی از نایاک و مدیر مدیرش تریتا پارسی بدانم، دفاع و پاسداشت از صلح تلقی می‌کنم، زیرا که این سازمان تمامی هم و غم خود را صرف مبارزه با این بلای خانمان سوز, اهریمن جنگ کرد.
امید است که دیگر روشنگران به تحلیل و شناخت فعالیتهای صلح خواهانه و وطن دوستانه این سازمان بپردازند شاید بتوانیم از این پس از سیاست ورزی‌های موثر این گروه که شناخت دقیقی از کارکرد سیاست در امریکا دارند در جهت صلح و منافع ملی بهره بیشتری ببریم.
مرتضی
■ درود و سپاس بر جنابِ ارسی گرامی ، که با انصاف آنچه من و بیشتر صلح طلبانِ ایرانی آمریکایی نیز بدان می‌‌اندیشیدند را به رشته تحریر در آوردند و با بیانی بسیار ساده ولی قوی سپاس گذاری اکثر ما ایرانیان را ابراز داشتند..من نیز، موفقیتِ همهٔ این عزیزان دلمشغولِ امنیت و ثباتِ ایرنزمین را آرزومندم، و امیدوارم هر چه زودتر ارتباط و عادی شدن ایران و آمریکا را در جهت بهبودی اوضاع ایران و ایرانی و احترام متقابل هر دو کشور را در راهِ جهانی پیشرفته و همراه با صلح و امنیت شاهد باشم...
با مهر و احترام
ژیلا جلالی
■ یکی از پایه های اصلی ماندگاری رژیم های دیکتاتور-فاشیستی دشمن موهوم اختراع کردن است، که بهانه‌ای باشد برای سرکوب مخالفین، پاشنه آشیل این رژیم دزدپرور، حقوق بشر ست، که کمرنگ کردن این مهم، با دلالهای‌های چند لایه خارج از کشورست که با بودجه‌های چند میلیون دلاری، که منبع سَری! آنها محفوظ! است، می‌باشد. سایه شوم جنگ بهترین ترفندیست که این دلال‌ها عَلم کردند، آقای ارسی، جناب اوباما هفت سال پیش دست دوستی به بیت رهبری دراز کرد و چندین نامه دوستانه فرستاد، که با ناز و کرشمه آقای خامنه‌ای روبرو شد، جناب ارسی (که نوشته هایت نشان از میهن پرستی است) کجای سیاست کاخ سفید بوی جنگ می‌دهد، که شما مدعی جنگ طلبی آن هستید، آخوندهای خیلی حیله‌گر از آن هستند که اکثر ما تصورش هم نمی‌توانیم بکنیم، اینها برای به دست گرفتن قدرت چندین صد نفر را در سینما رکس زنده سوزاند، حکم اعدام فرزندان خود دادند، خاوران را بوجود آوردند، از کشتار، شکنجه و زندانی هموطنان بهائی‌مان و خرابی قبرستان آنها ذره‌ای دریغ نکردند. بهر روی این فهرست سر درازی دارد، در خاتمه، شما نخسین فعال سیاسی هستید که از آدم معلوم‌الحالی مثل تریتا پارسی ستایش کردید، جای شگفتی ست، امیدوارم این بیت حافظ شیراز شامل حال شما نشود: عجب از لطف تو ای گل که نشستی با خار ظاهراً مصلحت وقت در آن می‌بینی
ش عزیزی
■ آقای ارسی گرامی، از آنجایی که عنوانِ [نایاک] برایم ناشناخته بود، از طریق جستجوگر گوگل وارد ویکی پدیا شدم. طبق مندرجات ویکی پدیا آقای پارسی مدیریت نایاک را برعهده دارد. که در آنجا از طریق نام آقای پارسی به مطلبی تحت عنوانِ «رأی دادگاه تجدید نظر در مورد مجازات مالی تریتا پارسی» رسیدم. که این برایم علامت سئوالی شد.
البرز