ايران امروز

دیوار تبعیض علیه زنان بلندتر می‌شود!

م رها
به جرأت می‌توان گفت که با تشکیل جمهوری اسلامی یکی از بزرگترین بازنده‌ها زنان ایرانی بوده‌اند. هنوز چند ماه از پیروزی انقلاب بهمن نگذشته بود که برغم وعده‌های زیبای آیت‌الله خمینی در پاریس، شعار «یا روسری یا توسری» در خیابانهای تهران و برخی از شهرهای بزرگ کشور بر زبان چماقداران جاری شد و پس از مدت کوتاهی ابتدا در ادارات دولتی و سپس در همه مکانهای عمومی حجاب اسلامی به زنان تحمیل گردید. تدوین قانون اساسی نیز که بدست مردسالاران صورت گرفت تبعیض‌های حقوقی گوناگونی راعلیه زنان اعمال کرد. هم اکنون در کنار اذیت و آزار زنان به بهانه بدحجابی که هر سال شکل بدتری بخود می‌گیرد شاهد تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها و پایان پذیرش زنان در بسیاری از رشته‌های پر طرفدار هستیم که ریشه‌های آن را باید در فرهنگ مردسالاری و دیدگاه‌های جناح حاکم و در رآس آنها ولی مطلقه فقیه دانست:

جایگاه زن در دیدگاه‌های رهبر

رهبر جمهوری اسلامی در نشستی با زنان دعوت شده از کشورهای اسلامی که برای بررسی «بیداری اسلامی» صورت گرفت، به واکاوی جایگاه زن پرداخت که بازبینی آن می‌تواند رویکردهای حاکمان و جناح حاکم را نسبت به زنان ایرانی توضیح دهد. ولی مطلقه فقیه در آغاز با نفرت پراکنی نسبت به جایگاه زنان در غرب و برپایه دیدگاه‌های غرب ستیزانه‌اش، گرایش‌های برابری طلبی جنسیتی را به باد انتقاد می‌گیرد و سپس با تحریف واقعیت وضعیت زنان در ایران که در بسیاری موارد از نظر اجتماعی و حقوقی به شهروندان درجه 2 تبدیل شده‌اند از جایگاه رسمی آنان که خانه داری و شوهرداری است دفاع می‌کند:

«زن در محیط اسلامی رشد علمی میكند، رشد شخصیتی میكند، رشد اخلاقی می‌كند، رشد سیاسی میكند، در اساسی‌ترین مسائل اجتماعی در صفوف مقدم قرار می‌گیرد [؟!]، در عین حال زن باقی میماند. زن بودن، برای زن یك نقطه‌ی امتیاز است، یك نقطه‌ی افتخار است. این افتخاری نیست برای زن كه او را از محیط زنانه، از خصوصیات زنانه، از اخلاق زنانه دور كنیم. خانه‌داری را، فرزندداری را، شوهرداری را ننگ او به حساب بیاوریم. فرهنگ غربی خانواده را متلاشی كرد. امروز یكی از مشكلات بزرگ دنیای غرب، متلاشی شدن خانواده‌هاست.»

ولی مطلقه فقیه در ادامه سخنانش مهمترین نقش زن را به «تولید مثل» و خانه داری تقلیل می‌دهد:

«مهمترین كار انسان، تداوم بخشیدن به نسل بشری است؛ یعنی تولید مثل؛ نقش زن در این كار قابل مقایسه با نقش مرد نیست. خانه از این جهت مهم است، خانواده از این جهت مهم است، محدودیتهای اعمال غرائز جنسی از این جهت مهم است؛ با این دید باید به مسائل اسلام و به احكام شریعت اسلامی نگاه كرد. غربِ گمراه، اسم اینها را میگذارد محدودیت. اسم آن اسارت گمراه ‌كننده را میگذارد آزادی! این جزو فریبهای غربی است.»

بنابراین بی‌جهت نیست که برخورد به زن در جمهوری اسلامی تبعیض‌آمیز است. در تقسیم کاری که با توجه به دیدگاه‌های بالا صورت می‌گیرد قانون گذاری، مدیریت سیاسی و اجرایی کشور، فقاهت و از همه مهمتر قضاوت سهم مردان و خانه‌داری و البته شوهرداری به زنان می‌رسد.

تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها

با توجه به نگاه حاکم نسبت به زنان، جناح اصولگرا برای اسلامی کردن دانشگاه‌ها و راضی نگه داشتن بخش سنتی جامعه از جمله شمار بسیاری از فقهای قم و مجلس خبرگان و بدون توجه به هشدارهای روانشناسان و کارشناسان، طرح تفکیک جنسیتی که بگفته احمد خاتمی ادامه طرح «عفاف و حجاب» است، را بدست دولت کودتا به اجرا گذاشته است در این راستا برخی از دانشگاه‌های کشور از جمله الزهرا و بسیاری از رشته‌های دانشگاه‌ها از جمله شهید چمران اهواز تک جنسیتی شده‌اند که مورد اعتراض دانشجویان دانشگاه چمران نیز قرار گرفته است. افزون براین بگزارش دانشجونیوز در سال جاری در بیش از ۶۰ دانشگاه کشور برخی از رشته‌ها تک جنسیتی خواهند شد. این در حالی است که کارشناسان علوم رفتاری رویارویی و تعامل مرد و زن را در پیش و پس از ازدواج برای ایجاد جامعه‌ای سالم و بدور از خشونت لازم می‌دانند. تجربه نیز نشان داده است که جدایی زن و مرد در بسیاری از فضاهای عمومی نه تنها کمکی به حل مشکلات اجتماعی نکرده بلکه به یکی از دلایل مهم گسترش طلاق (۵۰۰ پرونده در روز تنها در شهر تهران)، فروپاشی خانواده‌ها و گسترش خشونت تبدیل شده است.

تبعیض آموزشی علیه زنان

زنان ایران در برابر تحقیرها و محدودیت‌های تبعیض آمیزی که در جمهوری اسلامی نسبت به آنان اعمال شده نشان داده‌اند که توانایی‌های آنان نه تنها از مردان پایین تر نیست بلکه در مواردی اگر امکانات اجازه دهد حتی از مردان کوشاترند. برای نمونه سال‌هاست که شمار دانشجویان دختر دانشگاه‌ها از تعداد پسران بیشتر بوده است و بر پایه گزارش دانشجو نیوز در سال جاری ۶۰ درصد شرکت کنندگان در کنکور سراسری را زنان تشکیل داده‌اند. حاکمان مردسالار و سنت‌گرا برای رویارویی با کاهش تعداد دانشجویان پسر تبعیض جنسیتی در آموزش عالی را علیه زنان به اجرا گذارده‌اند. امسال ۷۷ رشته کارشناسی در برخی از دانشگاه‌ها دختر دانشجو نمی‌پذیرند. این در حالی است که در سال گذشته پذیرش دختران تنها در ۲ رشته انجام نمی‌شد. واکاوی بسیاری از رشته‌هایی که دختران را نمی‌پذیرند شامل ویژگی‌های زیر است:

۱- رشته‌های فنی و مهندسی که پر طرفدارند و احتمالا از بازار کار مناسب‌تری برای دانش آموختگان برخوردارند(بطور نمونه در دانشگاه اراک).

۲- رشته‌های مدیریتی ( مانند مدیریت دولتی، بازرگانی، صنعتی) که امکان دست یابی به مدیریت واحدهای تولیدی و خدماتی، سازمان‌ها و ادارات دولتی را برای دانش آموختگان فراهم می‌سازد ( بطور نمونه در دانشگاه اصفهان).

افزون برین در بسیاری از دانشگاه‌ها پذیرش دانشجویان دختر نسبت به پسر در رشته‌های پر طرفدار کاهش یافته است بطور نمونه در دانشگاه اصفهان در رشته‌های دامپزشکی، مهندسی کشاورزی و غیره نتها ۲۴ دانشجوی دختر در برابر ۱۰۱ دانشجوی پسر پذیرش می‌شوند. در دانشگاه زنجان نسبت پذیرش دختران در رشته مهندسی برق ۲۵ (دختر) به ۵۵ (پسر) است. در دانشگاه شهر کرد در مهندسی کشاورزی نسبت پذیرش دختر به پسر ۲۰ به ۴۶ و در دانشگاه صنعت نفت تنها پسران پذیرفته می‌شوند. تبعیض در پذیرش دانشجو به دانشگاه‌های تهران نیز رسیده است. برای نمونه در امیر کبیر در بسیاری از رشته‌ها تنها پسران و در رشته‌های پر طرفدار نسبت پذیرش‌ها به سود پسران دگرگون شده است. مهندسی برق ۳۰ به ۷۰، مهندسی عمران ۱۸ به ۴۲، مهندسی مکانیک ۳۱ به ۷۴.....

تبعیض آموزشی علیه زنان بخشی از تبعیض‌هایی است که در بسیاری از پهنه‌ها علیه زنان ایرانی اعمال می‌شود و در کنوانسیون (سازمان ملل) رفع هرگونه تبعیض علیه زنان منع گردیده است. کنشگران زنان بدون در نظر گرفتن گرایش‌های سیاسی‌شان همانطور که در پیکار علیه بندهای ۲۳ و ۲۵ قانون خانواده نشان دادند با اتحاد کامل علیه اینگونه تبعیض‌ها خواهند توانست حاکمان مردسالار را به‌عقب نشینی وادار سازند.

۲۰ مرداد ۱۳۹۱