ايران امروز

چه کسانی از مذاکرات هسته‌ای ناخشنودند؟

م رها
پس از نشست استامبول در باره پرونده هسته‌ای ایران و خشنودی دو طرف از روند مذاکرات واکنش‌های مستقیم و یا غیر مستقیمی در سه کشور ایران، اسرائیل و آمریکا نسبت به دستاوردهای این نشست صورت گرفته است که نشان می‌دهد جنگ طلبان و کسانی که با تعامل برسر این پرونده مخالفند بی‌کار ننشسته‌اند:

۱- تمجید از الگوی کره شمالی و آروز‌های دولت کودتا
- بی‌تردید جنگ طلبان و تندروها در ایران از دور شدن سایه جنگ علیه ایران ناخشنودند و این امر را مخالف هدف‌های سیاسی شان، که شامل نقض بیشتر حقوق بشر، امنیتی کردن بیشتر پهنه عمومی و تسلط گسترده تر نظامیان بر کلیه امور کشور می‌گردد، می‌سنجند. در این رابطه سخنان معاون فرهنگی تبلیغات دفاعی ستاد کل نیروهای مسلح در باره کره شمالی آموزنده است. در حالی که در اثر سیاست‌های داخلی و خارجی بویژه مسئله هسته‌ای پنوم پن، این کشور به منزوی ترین کشور جهان در آمده است و میلیون‌ها نفر از مردم کره در اثر گرسنگی تلف و یا با مرگ دست به گریبانند بطوریکه دولت این کشور برای دریافت کمک‌های غذایی دست بدامان آمریکا شده است، این سردار، پشت پا کره شمالی به قوانین جهانی را "ایستادگی و مقاومت" و تشنج افزایی دیکتاتور جوان را "راه استقلال " خوانده است. گویا این سردار با تمجید از الگوی ورشکسته کره شمالی بدنبال حفظ وضع موجود و افزایش تنش‌ها بر سر پرونده هسته‌ای ایران است.

- با توجه به اینکه تاریخ مصرف دولت کودتا مدت‌هاست به پایان رسیده است این دولت در دور تازه مذاکرات به بازی گرفته نشده و بی شک از این امر ناخشنود است. واکنش این دولت نسبت به این امر را می‌توان در خلاصه گزارش یکی از افراد باند کودتا که در روزنامه ایران زیر عنوان شیر و گرگ در شماره ۳۰ فروردین انتشار یافته است مشاهده کرد. نویسنده در این گزارش با حمله شدید به تیم مذاکره کننده هسته‌ای در زمان خاتمی و وابسته نشان دادن آن به آمریکا از سیاست خارجی تهاجمی دولت کودتا که تاکنون نتایج فاجعه باری برای کشور داشته است دفاع کرده است. دولت کودتا در آروزی انست که با درگیر شدن دوباره در مذاکرات و منحرف کردن آن به موضوع‌های بی ربط از جمله "گفتگو در باره مدیریت جهان" مذاکرات را دوباره با ناکامی روبرو سازد.

۲- جنگ افروزی‌های دولت دست راستی اسرائیل
مذاکرات هسته‌ای استامبول با دو رویداد در رابطه با اسرائیل هم زمان شد. در روز ۱۵ آوریل حدود ۱۲۰۰ نفر کنشگر حقوق بشر از کشورهای بسیاری با خرید بلیط قصد داشتند برای شرکت در یک راهپیمایی اعتراضی در ساحل غربی رود اردن نسبت به سیاست‌های اسرائیل عازم این کشور شوند که با اعمال نفوذ دولت اسرائیل در شرکت‌های هواپیمایی، بازگرداندن بخشی از کنشگران و دستگیری عده‌ای از آنان در فرودگاه تل اویو از این حرکت جلوگیری شد. رویداد دوم اعتصاب غذای ۱۲۰۰ زندانی فلسطینی بود که در روز سه شنبه مصادف با "روز زندانیان" در سرمین‌های اشغالی آغاز گردید.

دولت دست راستی اسرائیل برای خنتی کردن بازتاب جهانی این دو رویداد بلافاصله پس از پایان مذاکرات هسته‌ای علیه آن واکنش نشان داد. نتان یاهو مدعی شد که در این مذاکرت به ایران هدیه داده شده است و وزیر دفاع اسرائیل گفت نسبت به این مذاکرات بدبین است. در شامگاه فردای نشست استامبول نیز شبکه ده تلویزین اسرائیل برای نخستین بار با خلبانانی مصاحبه کرد که برای حمله احتمالی به تأسیسات هسته‌ای ایران اماده می‌شوند. افزون براین نخست وزیر اسرائیل در روز "آیین‌های جهانی هولوکاست" به جهان در باره خطر هولوکاست تازه‌ای از سوی ایران هشدار داد. این روز سه سال پیش بدنبال گفته‌های رئیس دولت کودتا در باره هولوکاست و نابودی اسرائیل، از سوی سازمان ملل تعیین گردید.

دولت دست راستی اسرائیل برای ادامه سیاست‌های فلسطینی ستیزش از حل معضل اتمی ایران بشدت ناخشنود است و به تحریکات جنگ طلبانه اش ادامه می‌دهد.

۳- صدای جنگ طلبان در آمریکا
به گزارش رویتر واکنش جمعی از نمایندگان جمهوری خواه آمریکا نسبت به مذاکرات استامبول نیز منفی بوده است. اینان گفته‌اند که دولت آمریکا نباید گفتگوهای مثبت دیپلوماتیک با ایران را بجای اطاعت این کشور از قطعنامه شورای امنیت به پذیرد. آنها به کاخ سفید فشار می‌آورند که تحریم‌های تازه‌ای را علیه ایران وضع کرده این کشور را هرچه بیشتر منزوی سازد.

زیاده خواهی کامیابی مذاکرات را تهیدید می‌کند
ظاهرا در استامبول بر سر تهیه چهارچوبه اقدامات گام بگام و اعتماد سازی میان دوطرف توافق شده است و قرار است معاونان دو هیات برای تهیه چهارچوبه همکاری‌ها ملاقات کنند. افزون براین نشانه‌هایی در دست است که گروه ۱+۵ غنی سازی اورانیوم در حد ۵/ ۳ در صد را پذیرفته است که گام بزرگی در جهت حل هسته‌ای ایران بشمار می‌آید. مقامات جهموری اسلامی نیز باید در برابر برسمیت شناخته شدن حق غنی سازی ایران، در جهت شفاف سازی فعالیت‌های هسته‌ای گام‌های عملی و کارساز بردارند. باید توجه داشت که مذاکره به معنی امتیازگیری و امتیازدهی است و شعار یا همه چیز یا هیچ چیز محکوم به ناکامی است.

سیاست‌های رویارویی با جامعه جهانی و تنش افزایی تاکنون جز افزایش بی‌کاری، گرانی، رکود، کاهش صادرات نفتی و درنیتجه افزایش فقر در کشور دستاورد دیگری برای مردم کشور نداشته است. جمهوری اسلامی اگر از این فرصت برای حل پرونده هسته‌ای بهره نگیرد میزان بی‌اعتمادی مردم نسبت به حاکمیت از آنچه در انتخابات مجلس نهم دیده شد بمراتب بیشتر خواهد گردید.

۲ اردیبهشت ۱۳۹۱