ايران امروز

جنبش ادامه دارد...

اسفندیار طبری
تیر ١٣٨٨

بعد از تایید رسمی کودتای انتخاباتی از سوی شورای نگهبان، نیروهای اصلاح طلب در درون کشور مواضع خود را اعلام کردند. در مجموع می‌توان حداقل در حال حاضر از نوعی سرخوردگی و سرگردانی نیروهای اصلاح طلب در ایران سخن گفت: تاسف از این که مردم ایران در تظاهرات اخیر هزینه‌های سنگینی پرداخته‌اند و دیگر نباید هزینه‌ای بیشتر بپردازند و ابهام در شیوه برخورد در آینده با رژیمی که با زور اسلحه، انتخاباتی ضد دمکراتیک را به مردم تحمیل می‌کند.

انتخابات خرداد ١٣٨٨ یک تحول کیفی در مشروعیت و قانونیت رژیم است. رژیم جمهوری اسلامی در سطح یک باند حکومتی خامنه ای- احمدی نژاد نز ول کرده است و تنها برکناری این باند از حکومت، می‌تواند راهگشای دمکراسی باشد. دارندورف (٢٠٠٩-١٩٢٩)، جامعه شناس آلمانی سرنوشت این گونه رژیم‌های دیکتاتوری را خلاصه می‌کند: رژیمی که کشاکش‌های اجتماعی را به رسمیت نشناسد و در حل این کشاکش‌ها نکوشد، محکوم به زوال است. به دیگر سخن کشاکش‌های اجتماعی و سیاسی، شانس بزرگی برای تکامل و تغییر در جامعه می‌باشند. اما رژیم‌های دیکتاتوری، میدان دادن به این کشاکش‌ها را به ضرر منافع خویش می‌بینند.

با کودتای انتخاباتی خامنه‌ای-احمدی نژاد، جنبش اصلاح طلبی در ایران از مرحله‌هابرماسی و گفتمانی آن به مرحله دارندورفی رسیده است. اکنون در مرحله بسیار مهم و حساسی قرار داریم. حکومت خامنه‌ای می‌کوشد با ایجاد رعب و ترس صفوف اصلاح طلبان را تجزیه کند. اصلاح طلبان به رهبری میر حسین موسوی باید بر خواسته خود مبنی بر تجدید انتخابات پافشاری کنند. این که با ورود به تشکل حزبی، چهارچوبی قانونی برای خلع دولت احمدی نژاد بیابند، بسیار ضعیف و سرخورده است. زمانه مسولیت بزرگی بر دوش میر حسین موسوی انداخته است.

واقعیت این است که جنبش مردم در حال حاضر "هنوز" از حمایت بین المللی بی نظیری برخودار است. باید از این حمایت و این فرصت بهره گرفت و اعتماد بین المللی را نسبت به تصمیم مردم پایدار ساخت، چرا که برای رژیم حاکم برقراری مناسبات عادی با کشورهای دنیا اهمیتی حیاتی دارد. این امر اما تنها با ادامه جنبش مردم به هر شکل مسالمت آمیز آن ممکن است. تظاهرات و اعتراض‌های مسالمت آمیز باید ادامه پیدا کنند و میر حسین موسوی و مهدی کروبی باید با قدرت تمام (و نه روحیه شکست) از مردم بخواهند، که در ادامه اعتراض‌ها پی گیر باشند.

از سو دیگر، علاوه بر اعتماد بین المللی، میر حسین موسوی و مهدی کروبی "هنوز" از اعتماد مردم ایران برخوردارند و آن‌ها می‌توانند بر اساس این اعتماد، سیل مردم را به اعتراض و نافرمانی مدنی بکشانند. این اشتباه است، که بتوان مانند سابق از راه گفتمان با دولت احمدی نژاد یا خامنه‌ای به اصلاحات رسید: از این راه به اعتماد مردم ضربه جدی وارد خواهد شد. راه گفتمان به پایان رسیده و دوره کشاکش سیاسی و اجتماعی آغاز شده است.