بنیانگذاران «خانه خورشید»، نخستین مرکز کاهش آسیب اعتیاد زنان در ایران، در برابر فشارها و به اجبار تن به تعطیلی این سازمان مردمنهاد دادند.
لیلا ارشد و سرور منشیزاده این مرکز را در بهمن ماه ۱۳۸۵ تأسیس کرده بودند تا از زنان معتاد و بیخانمان حمایت کنند، اما سرانجام ناچار شدند آن را ببندند. این خبر را لیلا ارشد، در گفتگویی با جعفرزاده، خبرنگار روزنامه همشهری اعلام کرد.
خانم ارشد در گفتگو با همشهری بدون نام بردن از نهاد یا فردی مشخص گفته است که دیگر نمیخواهند سمنها و انجیاوها مانند گذشته فعالیت کنند. به گفته او در ۱۷ سال گذشته، ۲ هزار و ۵۰۰ نفر تحت پوشش این مؤسسه بودهاند که ۶۰۰ نفر از آنها بهبود یافتهاند.
و درباره فشارهایی که منجر به فعالیت آنها شد، میگوید: «از سال ۹۷ از اهدافمان فاصله گرفتیم. محدودیتهای ما هر روز بیشتر میشود. تصمیمگیری در حوزه آسیبها بسیار متفاوت شده و میخواهند کارهای اجتماعی را به نهادهای بزرگ بسپارند و دیگر سمنها مانند گذشته فعالیت نکنند. ما هم از اهدافمان فاصله گرفته بودیم.»
او همچنین باز هم بدون اشاره به سازمان یا مسئول خاصی گفت: «به ما گفتند این آسیبدیدهها را رها کن. اینها بالاخره میمیرند. اما آخر اینها که نمیمیرند. سازمانهای مربوطه که وظیفهای در این زمینه داشتند، چقدر در ایجاد چنین وضعیتی برای این افراد نقش داشتند؟ یکی از مشکلاتی که وجود دارد این است که ما پیشگیری سطح یک و ۲ نداریم، پیشگیری ما سطح ۳ است؛ یعنی پس از وقوع حادثه و رخداد آسیب، وارد عمل میشویم. میگویند برویم دره فرحزاد، منطقه خلازیر، آزادگان، دروازه غار و... و به معتادان کمک کنیم. آنجا چه کمکی میتوان به معتادان کرد جز اینکه به آنها غذا و لباس داد؟»
لیلا ارشد در پاسخ به اینکه در نبود خانه خورشید، گروههای آسیبدیده به کجا بروند؟ گفته است: «در محله دروازه غار، پزشکان بدون مرز فعال هستند و خدمات پزشکی و درمانی ارائه میدهند. در آنجا سمنهایی برای تحصیل کودکان هم فعالیت میکنند.»
مسئولان پیشین خانه خورشید تا پایان اسفند به خدماترسانی ادامه میدهند، اما میگویند از سال جدید، دیگر خانه خورشیدی در کار نیست.
یورو نیوز