سخنرانی مصطفی تاجزاده در بیست و هفتمین مجمع عمومی انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران
ما همان اشتباه عصر مشروطه را تکرار کردیم و مقامی مادام‌العمر، غیرپاسخگو و با اختیارات مطلق را در قانون اساسی آوردیم که اخیرا زمزمه موروثی‌شدنش هم مطرح شده است.
در ۴دهه گذشته جمهوری اسلامی حقوق مخالفان خود را پاس نداشت، در عین حال یک تفاوت مهم بین دهه نخست آن با سه دهه بعدی وجود دارد؛ در دهه اول، رهبر بر اکثریت مردم تکیه داشت، نه بر اقلیت آنها. به‌همین دلیل از نظارت استصوابی و ردصلاحیت منتقدان و مخالفان حرفی و خبری نبود. رهبر انقلاب با یک پیام مردمی رای و نظر اکثریت را جلب می‌کرد.
در دوره جنگ نظامیان نقش بیشتری در تعیین سرنوشت کشور ایفا می‌کنند. باوجود این بنیانگذار جمهوری اسلامی اجازه کمترین دخالتی در امور سیاسی و انتخاباتی را به سپاه و بسیج نمی‌داد، زیرا به رای اکثریت مردم متکی بود.
کمتر کسی فکر می‌کرد پس از سرکوب و بگیر و ببندهای ۸۸ دوباره در جمهوری اسلامی انتخابات با شکوه برگزار شود. با نرمش قهرمانانه رهبر در سیاست داخلی و خارجی در سال ۹۲، هم انتخابات زنده شد، هم تعامل با امریکا ممکن و برجام زاده شد.
اشتباهات رهبر در هر دو زمینه داخلی و خارجی در سالهای ۹۴ و به ویژه ۹۶به بعد، موجب یاس قشرهای وسیعی از ایرانیان از اصل انتخابات، نهادهای انتخابی و آینده کشور شده است.
حکومت در حال حاضر در جمهوری اسلامی به دو بخش انتصابی، ثابت، غیرپاسخگو و قدرتمند از یک طرف و بخش انتخابی، متغیر، جوابگو و با محدودیت‌های روزافزون از طرف دیگر تقسیم شده است.
دولت پنهان برای یکدست کردن حکومت و حذف کامل نیروهای دیگر عجله دارد. هدف آن است که هنگام جانشینی، تمام نهادهای انتخابی و انتصابی در اختیار خودشان باشد تا انتقال دقیقا مطابق میل آنها انجام شود.
تجربه تلخ رخ‌دادهای خاورمیانه ثابت کرد تغییر رژیم‌ها (سقوط طالبان، صدام، مبارک، قذافی و عبدالله صالح)، مشکلات مردم افغانستان، عراق، مصر، لیبی و یمن را حل نکرده و اوضاع را در مواردی بدتر کرده است.
ترامپ غیرقابل پیش‌بینی و نامطمئن است. باوجود این راهی جز تعامل با دولت امریکا برای لغو تحریم‌ها نداریم.
پیام‌های هشداردهنده آقایان موسوی، خاتمی و کروبی و نیز بیانیه ۷۷نفر نشان داد که سبزها و اصلاح‌طلبان روایتی مستقل و متمایز از اعتراضات مردمی آبان ۹۸ و وضعیت آینده کشور دارند و تسلیم روایت حاکمیت و صداوسیما نمی‌شوند.
نظر و سلیقه اکثریت مردم را می‌خواهید بدانید؟ ببینید خاطر چه کسانی را از روحانیون، نظامیان، هنرمندان، ورزشکاران، دانشگاهیان و ... عزیز می‌دارند.
تنها کشوری که بهار عربی را تاکنون با موفقیت طی کرده، تونس است که سیاست‌ورزانش تمامیت‌خواهی و انحصارگرایی را ترک کردند، مخالفان خود را دیدند و شنیدند و گفتگو برای رسیدن به اهداف ملی را مبنا قرار دادند.
جایزه صلح نوبل به آن دلیل به ۴انجمن مدنی تونسی داده شد، که گفتگوی ملی را شکل دادند، که در آن اسلام گرا و سکولار، باحجاب و بی‌حجاب، لیبرال و سوسیالیست به بحث درباره تونس و مشکلات آن پرداختند.
معیار مشارکت من در انتخابات امسال، تایید صلاحیت نامزدهای نهضت آزادی است. تایید آنان نشان می‌دهد حاکمیت پیام اعتراضات اخیر را گرفته و به سوی آشتی با ملت حرکت می‌کند.
نصر بالرعب و حکومت بر پایه ترس در ایران کنونی جواب نمی‌دهد. جمهوری اسلامی باید براساس نصر بالرضایه و جلب اعتماد و رضایت و مشارکت شهروندان اداره شود.
تداوم وضعیت موجود ناممکن است. جمهوری اسلامی دو انتخاب استراتژیک بیشتر ندارد؛ سیاست “مشت آهنین” یا “آشتی ملی”.