دوستان بسیاری سوال پرسیدند. برای تدقیق ماجرا:
۱. دعوتی رسمی از رضا پهلوی صورت نگرفته بود. کنفرانس مونیخ اواسط ژانویه با یک سری افراد تماس می‌گیرد و از آن‌ها می‌پرسد که آیا امکان و تمایل حضور در کنفرانس را دارند یا خیر. در صورتی که جواب مثبت باشد، «دعوتنامه رسمی» می‌فرستند. گویا چنین دعوتنامه‌ای برای دفتر پهلوی صادر نشده است.
۲. مشاوران سیاسی آقای پهلوی که دیدند گویا از دعوت رسمی خبری نیست، هفته‌ی پیش با انتشار یک خبر باعث ایجاد فضای رسانه‌ای شدند، کنفرانس مونیخ گفت دعوت از آقای پهلوی (همان غیررسمی) سرجایش است.
۳. همزمان لشکر فحاش به رهبری اکانت‌های بزرگ طرفدار پهلوی که مشخص است کنترلشان به دست چه کسانی‌ست، به وزارت خارجه آلمان و کنفرانس مونیخ حمله کردند. رضا پهلوی که فهمیده بود این حملات چقدر می‌توانند برای چهره‌ی او مخرب باشند، سعی کرد سطح تخریب را کنترل کند اما نتوانست.
دولت آلمان تصمیم گرفت تا با توجه به این حملات زشت و هماهنگ، دفتر پهلوی را ادب کند. به گردانندگان کنفرانس مونیخ که خود نیز کلافه بودند، مشورت داد که دعوت پس گرفته شود.
۴. کنفرانس مونیخ گفت تنها از یک ایرانی مخالف جمهوری اسلامی دعوت به عمل آمده بود، آن‌هم به جای خود باقی‌ست. فرد مدعو @AlinejadMasih است.
۵. ادعای ترس دولت آلمان و گروگانگیری و غیره صحت ندارد. اگر بنا به لغو دعوت مخالفان ج‌ا بود، می‌بایست دعوت از مسیح علی‌نژاد نیز لغو می‌شد.
نتیجه‌گیری اخلاقی: درست است که با دروغگویی، تهمت، توهین، و لات‌بازی و فحش خواهر و مادر توییتر را در دست گرفتید، اما دولت آلمان به شما نشان داد که جای سفت ادرار کرده‌اید. اینجا مزار زنده‌یاد غلامحسین ساعدی نبود.
توییتر کامبیز غفوری