اطلاعیه جبهه آزادی و نجات ایران
در برابر احکام اعدام و پشتیبانی از اعتصاب عمومی در کردستان
ایستادگی در برابر حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی
مردم آزاده ایران!
اکنون که پخشان عزیزی و وریشه مرادی، مهدی حسنی، مجاهد کورکور و بهروز احسانی دلاورانه در برابر چوبه دار ایستاده‌اند، ضرورت گسترش کارزار نه به اعدام و موج همبستگی برای نجات جان این دو زن دلاور و دیگر مبارزان که در برابر ستم و سرکوب تبعیض ها به یاری مردم شتافتند، در داخل کشور و در جامعه جهانی ضرورت مبرم دارد. انان تنها به دلیل ایستادگی در برابر ستم و دفاع از آرمان‌های آزادی‌خواهانه، قربانی سیستم سرکوب‌گر جمهوری اسلامی ایران شده‌اند. حکومتی که با سرکوب خشن زنان و اعدام کودکان گوی سبقت را از نظام های دیکتاتوری دیگر در درازنای ۴۶ سال پیشین ربوده است.
اکنون حکومت اسلامی با اعدام، به دنبال انتقام از آزادگی است و این جنایات، ادامه زنجیره‌ای از سرکوب‌هایی است که هدف آن، خاموش کردن صدای اعتراض و ترساندن مردم ایران است.
سازمانها و احزاب سیاسی، مردم دلاور و آگاه کردستان را به اعتصاب عمومی فرا خوانده اند. جهان باید بداند، مقاومت، هرگز با طناب دار پایان نمی‌یابد.
مجازات اعدام در حکومت اسلامی ایران همواره ابزاری برای سرکوب سیاسی، ترساندن جامعه و انتقام از مخالفان ایدئولوژیک بوده است. در سال‌های اخیر، این حکم به‌ویژه علیه زنان و مردانی که با جسارت به نظام دیکتاتوری اعتراض کرده اند، به‌شدت اعمال شده است. از جمله موارد اخیر که توجه جهانی را به خود جلب کرده است، حکمی است که علیه این دو زن شجاع صادر شده ایت. زنانی که نمادی از مقاومت و آزادی‌خواهی در برابر دیکتاتوری اسلامی به شمار می‌روند.
محکومیت پخشان عزیزی و وریشه مرادی به وضوح نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران در برابر جنبش‌های آزادی‌خواهانه ملت ایران به ابزار سرکوب شدید متوسل شده است. این جنبش که در اعتراضات سال‌های اخیر به ویژه در میان زنان و نسل جوان با شعار و راهبردی «زن، زندگی، آزادی»ً گسترش یافت، نماد مقاومت علیه تبعیض، سرکوب و سلطه‌گری است. زنان ایرانی، بویژه در منطقه کردستان، با جسارت علیه سیاست‌های جنسیتی و قومی نظام اعتراض کرده‌اند و این مقاومت برای حکومتی که بر پایه اجبار و اطاعت بنا شده است، غیرقابل تحمل است.
اعدام زنان و کودکان نشانگر انتقام‌گیری سیستماتیک حکومت از زنانی است که از پذیرش نقش‌های تحمیلی سرباز زده‌اند. این احکام، بازتابی از هراسی عمیق در دل حکومتی است که می‌داند مقاومت زنان علیه ستم جنسیتی و اجتماعی می‌تواند اساس قدرت رژیم آپارتاید جنسیتی را متزلزل کند.
جمهوری اسلامی ایران، با استفاده از اعدام به‌عنوان ابزاری برای سرکوب، همچون رژیم اسد عملاً در حال انجام جنایات علیه بشریت است. این رژیم با بی‌توجهی به استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، اعدام را به ابزاری برای تسویه‌حساب سیاسی و اعمال ترس در میان مخالفان تبدیل کرده است. احکام اعدام، به‌ویژه علیه فعالان سیاسی، نشان می‌دهد که این رژیم از هرگونه اعتراض به‌عنوان تهدیدی وجودی یاد می‌کند و برای حفظ قدرت خود به شدیدترین ابزارها متوسل می‌شود.
اکنون پخشان عزیزی و وریشه مرادی در سایه مرگ و زندگی بسر میبرند. انسان های آزاده و آزادی‌خواه موظفند با تمام توان برای جلوگیری از این جنایت تلاش کنند. مبارزه با این احکام، نه تنها مبارزه برای نجات جان انسان‌ها، بلکه دفاع از ارزش‌های انسانی، آزادی و کرامت انسانی است. ما به‌عنوان بخشی از جامعه جهانی و همچنین به‌عنوان مردمی که در برابر سرکوب سکوت نمی‌کنیم، وظیفه داریم:
- با استفاده از تمامی ابزارهای رسانه‌ای و حقوقی، این جنایات را به جهان نشان دهیم و توجه افکار عمومی بین‌المللی را جلب کنیم.
- از سازمان ملل، عفو بین‌الملل و دیگر نهادهای حقوق بشری بخواهیم که برای توقف این احکام اقدام عاجل بعمل آورند.
- ما خواستار الغای مجازات اعدام در تمامی ابعاد آن و آزادی بدون قید و شرط تمام زندانیان سیاسی ایران هستیم!
بکوشیم بهمراه مردم کردستان در سوم بهمن ماه ۱۴۰۳ صدای آزادیخواهان و زندانیان سیاسی را به همصدایی و همبستگی ملی برای سرنگونی رژیم اسلامی پیوند دهیم.
جبهه آزادی و نجات ایران (جان ایران)
۲۱ ژانویه ۲۰۲۵