در فرودگاه مهرآباد آقایی معمم و روحانی به خانمی بابت حجاب تذکر می دهد و لابد به زعم خویش امر به معروف و نهی از منکر می کند که با واکنش تند و البته شجاعانه آن زن روبرو می شود.
همان گونه که در ویدئو مشاهده می‌شود، خانم مزبور عمامه را از سر روحانی بر می‌دارد و آن را بر سر خود می‌اندازد و از فرط عصبانیت فریاد می‌زند.
در باره این حادثه چند نکته وجود دارد:
۱. نه تنها عقلا و عرفا روحانی مزبور حق حتی تذکر زبانی ولو آرام و محترمانه را نداشته بلکه شرعا بر اساس فتوای همه فقها، یکی از شرایط جواز و وجوب امر به معروف، احتمال عقلایی و قابل اعتنای تاثیر است. یعنی اگر تذکر زبانی در باب یک عمل با فرض گناه بودن، فاقد تاثیر باشد و بدتر آن که موجب واکنش منفی و تند طرف مقابل شود نه تنها امر به معروف واجب و مجاز نیست بلکه شبهه قوی حرمت دارد.
۲. روحانیتی که در مصدر قدرت است و به جامعه آشکارا ظلم می‌کند و یا حتی روحانیتی که در مصدر قدرت نباشد اما در برابر حاکمیت ظالم و فاسد سکوت می‌کند، کمترین حق شرعی و عقلی و عرفی برای امر به معروف مردم و شهروندان ندارد و در صورتی که وارد این عرصه شود، بروز چنین برخوردهایی از سوی شهروندان کاملا طبیعی، عقلی و شرعی است و جامعه مدال شجاعت و افتخار به چنین شهروند و زن شجاعی می دهد.
بنا بر این روحانیت و کلا اهل شریعت حق ندارند وارد چنین چالش‌هایی با شهروندان و بویژه زنان مظلوم ایران شوند و الا چنین طوفان‌هایی و حتی شدیدتر از آن را درو خواهند کرد.
تلگرام نویسنده
https://t.me/iranazadvaabad