مردم کوبا که تا پیش از این به چهارده ساعت قطع برق در هر بیست و چهار ساعت عادت کرده بودند از دو روز پیش خاموشی بیست و چهار ساعته را هم دارند تجربه می‌کنند.
نخست‌وزیر اعلام کرده معلوم نیست مشکل نیروگاه اصلی کشور چه زمانی حل شود. این هم آخر و عاقبت یک کشور انقلاب زده مفلوک کمونیستی.
شصت و چند سال از به اصطلاح انقلاب شکوهمند سوسیالیستی‌شان می‌گذرد و حالا باید به سبک زندگی غارنشینی عادت کنند. همین کوبا در یک دهه قبل از انقلاب، در دهه پنجاه میلادی، یکی از کشورهای مرفه آمریکای لاتین بود و از حیث رفاه و درآمد سرانه مقام سوم را در بین بیست کشور این منطقه داشت.
کمونیست‌ها با وعده تبدیل کردن کوبا به بهشت به سر کار آمدند و در طول حکومت‌شان گوش‌های جهانیان را پر کردند از پیشرفت‌های مشعشع در زمینه بهداشت و مسکن و سوادآموزی و علم‌آموزی و غیره. اما در عمل کوبا تبدیل شده به جهنم روی زمین.
نظام سلطه کمونیستی چنان ریشه‌ای در این جا دوانده که مردم توان رهایی از آن را ندارند. کمونیسم نه تنها مردم را فقیر کرده بلکه همه قدرت اراده و عزت نفس آنها را هم تباه کرده است.
همه نظام‌های استبدادی ایدئولوژی‌محور این گونه‌اند. کشور را به زمین سوخته تبدیل می‌کنند و انسان‌ها را از انسانیت تهی می‌کنند تا چند صباحی بیشتر حکومت کنند.
تلگرام نویسنده