«خواسته‌ام تازیانه باشم و فریاد گوشخراش، نه بستر نرم و لالایی خواب‌آور»
خبر درگذشت فریدون تنکابنی مایه تأثر و تألم ما گردید. تنکابنی از داستان‌نویسان و طنزپردازان سیاسی چیره دست معاصر ایران بود. در سال ۱۳۴۹ شمسی به‌خاطر داستان «یادداشت‌های یک شهر شلوغ» به جُرم «اقدام علیه امنیت کشور» در دادگاه نظامی دوران شاه شش ماه به زندان رفت.
در سال ۱۳۵۳ به خاطر انتشار بدون مجوز کتاب «اندوه سترون بودن» به حُکم دادگاه نظامی بیش از دو‌سال آزگار طعم زندان استبداد حاکم را چشید.
او در کانون نویسندگان ایران همواره نقش فعالی داشت و در دوران انقلاب به جرگهٔ هنرمندان و نویسندگان حزب توده پیوست. در سال ۱۳۶۲ مجبور به جلای وطن شد و طنز تلخ تبعید را به جان خرید.
این طنزپرداز شهیر پس از چهل و یک سال در عزلتِ تبعید جان خود را بر سر پیمان آزادی و عدالت‌خواهی مردم خود نهاد و دَمی با قلم خود از پشتیبانی آنان دریغ نورزید.
همدردی عمیق خود را با خانواده او و دوستداران وی صمیمانه ابراز می‌کنیم.
۷ مهرماه ۱۴۰۳
حزب دموکراتیک مردم ایران