فریدون تنکابنی، نویسنده و طنزپرداز سرشناس، بامداد روز شنبه هفتم مهرماه ۱۴۰۳ در سن ۸۷ سالگی در یک آسایشگاه سالمندان در شهر کلن آلمان درگذشت.
فریدون نجفی تنکابنی از جمله بنیان‌گذاران کانون نویسندگان ایران بود که در سال ۱۳۶۲ از ترس افتادن به دست ماموران حکومتی جمهوری اسلامی، از ایران گریخت و از آن سال تا زمان مرگ در آلمان زندگی کرد.
تنکابنی همچنین از فعالان “ده شب شعر انجمن گوته” بود که در سال ۱۳۵۶ در تهران برگزار شد. او پیش از انقلاب ۵۷ در رابطه با انتشار کتاب “یادداشت‌های شهر شلوغ” و همچنین اعتراض به سانسور حاکم، دو سال را در زندان به سر برد.
تنکابنی در سال ۱۳۵۸ به همراه سیاوش کسرایی، هوشنگ ابتهاج، محمدتقی برومند و محمود اعتمادزاده (به‌آذین) از کانون نویسندگان اخراج شد. این عده به همراه عده‌ای دیگر از نویسندگان و هنرمندان ایران، پس از انقلاب “شورای نویسندگان و هنرمندان ایران” را بنیاد گذاشتند.
او از جمله نویسندگانی محسوب می‌شود که طنزهایش سمت و سوی نقد اجتماعی داشت. از او تاکنون یازده کتاب منتشر شده است.
دویچه وله فارسی