پزشکیان در دور دوم با جلب و جذب بیش از ۵۳ درصد آرا پیروز شد. میزان کلی مشارکت نسبت به دور نخست حدود ۱۰ درصد افزایش یافت. شوخی است که دلیل پیروزی قاطعانه وی را صرفا به عواملی چون کار تشکیلاتی، حمایت سلبریتی‌های سیاسی، داشتن استراتژی، ارایه طرح و برنامه و چارچوب روشن برای بهبود توسعه و پیشرفت نسبت داده شود.
نقش محوری در پیروزی پزشکیان ترس بخشی از مردم نسبت به تکوین فضایی بود که با قدرت یابی جلیلی ممکن‌الوقوع می‌نمود. ترس از فاجعه‌ای که پنداشته می‌شد با ریاست جلیلی در قالبی فراگیر بر ایران و ایرانیان سایه اندازد. بیم و هراس و بلکه وحشت فرو افتادن ایران در جنگ‌ها، افزایش فشار بر زنان، سخت شدن تحریم‌ها و قس علیهذا.
این هراس در دور دوم از همه سو بارید. سیل آسا و بی‌انقطاع. از سوی رسانه‌های داخل و خارج و فضای مجازی. شگفت آن که جلیلی و ستادش هرگز به درک اهمیت سترگ این ترس مردم، پی نبرده و تلاشی استراتژیک برای زدایش آن نکردند. همین ترس، در کشاندن طبقه متوسط شهری، به ويژه کلانشهرها و زنان به پای صندوق‌ها در دور دوم، نقشی پایه‌ای داشت.
البته این بیم و هراس، فقط یکی از عوامل بزرگ پیروزی پزشکیان به موازات جغرافیای انتخابات(زادگاه و قومیت)، پشتیبانی استان‌های مرزی، کاراکتر جالب، از جمله صداقت، راست گویی و راست کرداری و پاکدستی وی بود.
بی‌گمان اعضای کانال خواهند پرسید، ایا بیم و هراس از تسلط خشونت، هم چنین یدالله کریمی پور را که خود نخستین ستاد حمایت از پزشکیان را تشکیل و آن را تا ۱۲ بامداد جمعه ۱۵ تیر برپا نگاه داشت، شامل می‌شد؟! پاسخ حتما مثبت است. به هر روی طیف مقابل پزشکیان هرگز موفق به ارائه چشم اندازی امن تر، آسوده تر و شادتر از ایران، به مخاطبان و منتخبین با فرض ریاست جلیلی نشدند.
تلگرام نویسنده
@karimipour_k