حامیان دکتر پزشکیان هر چه بکوشند فضای انتخابات را هیجانی و احساسی کنند، بیشتر ضرر می‌کنند. در واقع بنا به تجارب گذشته، ایجاد ترس و امید کاذب اثر خود را به کلی از دست داده و بر پایۀ آن نمی‌توان موج آفرید.
این انتخابات با تحلیل و اقناع عقلی پیش می‌رود. از قضای روزگار، وجود چهره‌ای مثل آقای جلیلی در مقابل آقای پزشکیان، کار اقناع سازی را آسان کرده است. آقای جلیلی برای جلب رأی عموم با تناقض لاینحلی روبروست. او برای اینکه اعتماد گروه‌های حامی‌اش را حفظ کند، به ناچار باید در مسائلی که اکثریت قاطع مردم خواهان ملایمت و انعطاف هستند، مواضع سرسختانه و رادیکال بگیرد. همین موضوع اقشار بسیاری را از پیروزی او به شدت نگران می‌کند.
از این رو، در مناظراتِ پیش رو، آقای پزشکیان به جای آنکه حرف‌های قبلی خود را تکرار کند و یا وعده‌های پوچ دهد، بهتر است آقای جلیلی را به سمت افشای مافی‌الضمیر خود بکشاند زیرا آنچه در ذهن و ضمیر آقای جلیلی می‌گذرد، برای بسیاری از مردم نامکشوف است. آقای جلیلی تاکنون موضع صریح و روشنی در بارۀ مسائل مورد حساسیت جامعه نگرفته و از عالم انتزاع پا به زمین نگذاشته است. من جز تکرار “یک جهان فرصت، یک ایران جهش و هر ایرانی یک نقش باشکوه” تا کنون از او نشنیده‌ام. این عبارات در عالم سیاست به مثابۀ شعر است آن هم شعری بدون جنبه‌های زیبایی‌شناسانه و برانگیزاننده!
تلگرام نویسنده