ژنو - ۱۱ خرداد ۱۴۰۳
حکومت ایران در تازه‌ترین نمونه ظالمانه آپارتاید اقتصادی، اقدام به تخریب زمین‌های کشاورزی بهائیان کرده است
مأموران حکومت ایران، در حمله به روستای احمدآبادِ مازندران، با بیل مکانیکی به تخریب بسیاری از شالیزارهای متعلق به بهائیان آن روستا پرداخته و محصولات آن‌ها و معبر آب رودخانه به شالیزارها را ویران کردند. ساکنان بهائی این منطقه، نسل‌هاست که مالک این زمین‌ها بوده و در این زمین‌ها به کشاورزی مشغولند.
این اقدام ویرانگرانه و بی‌رحمانه، تنها یک نمونۀ اخیر از سیاست حکومت ایران برای تصرف و تخریب خانه‌ها و مزارع بهائیان است.
در جریان این حمله که ویدئوها و عکس‌های آن به صورت آنلاین منتشر شد، یک بیل مکانیکی بزرگ اقدام به حرکت رفت و برگشت بر روی شالی‌ها کرده و آن‌ها را تخریب نمود و سپس به سمت رودخانه رفته و معبر آب رودخانه به شالیزارها را از بین برد.
در پس‌زمینۀ این تصاویر، مأموران حکومت با لباس‌های نظامی دیده می‌شوند. ده‌ها نفر از اهالی روستا -از جمله یک زن سالخورده و عصا به‌دست- به نظر می‌رسد که از مأموران ملتمسانه می‌خواهند تا از تخریب دست بردارند.
سیمین فهندژ، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد در ژنو، گفت: «حملۀ اخیر به بهائیان ایران، نه‌تنها اقدامی ظالمانه، بلکه نوعی از آپارتاید اقتصادی و تلاش تازه‌ای با انگیزۀ مذهبی، با هدف بیرون راندن بهائیان از زمین‌های خودشان است. حکومت ایران در تلاش است تا سکونت در ایران را برای بهائیان غیرممکن کند.»
خانم فهندژ گفت: «در طول نزدیک به پنج دهه، حکومت ایران خانه‌های بهائیان را تخریب و زمین‌های بهائیان را تصرف کرده و تلاش کرده است تا حق امرار معاش ساده را از بهائیان سلب کند. راندن بیل مکانیکی بر روی مزارع کشاورزان بی‌گناه، نه‌تنها بی‌حرمتی به بهائیان، بلکه به تمامی شهروندان زحمتکش ایران است و نمایانگر کاذب بودن ادعای حکومت مبنی بر حمایت از مردم است. مزارع برنج باید به بهائیان بازگردانده شوند و مقامات باید غرامت این اقدام ظالمانه را بپردازند.»
مقامات ایرانی در دی‌ماه سال گذشته، طی یک اقدام غیرقانونی که پیش‌تر توسط جامعۀ جهانی بهائی گزارش شده بود، زمین‌های احمدآباد را حصارکشی کرده بودند.
یک روز پیش از این اقدام اخیر، زمانی که اهالی محل متوجه حضور بیل مکانیکی شده و علت را جویا شدند، مأموران به دروغ به آن‌ها گفتند که این تجهیزات برای انجام کارهای عمرانی که قرار است در این منطقه انجام شود، آورده شده‌اند. بنابراین، بهائیان ساکن در محل، این مسئله را پیگیری نکردند.