ابتدای انقلاب مطابق آنچه که از مشروطه باقی مانده بود و آنچه که در اکثر کشورهای جهان متداول بود مصوب شد کشور ما هم مجلسی داشته باشد به نام مجلس شورای ملی.
تا آنجا که یادم هست رفراندوم قانون اساسی هم انجام شد، که ناگهان برخی روحانیون اعتراض کردند، شورای ملی دیگر چیست!؟ و آقای خمینی هم دستور دادند مطابق میل آقایان، عنوان مجلس عوض شود، بشود مجلس شورای اسلامی!
حتی گفتند نیازی به مصوبه جدید هم نیست.
ما خام بودیم و نفهمیدیم چه شد.
حالا فهمیدیم.
در مجلس شورای ملی اگر ۸۰ درصد مردم مهمترین شهرهای کشور در انتخاباتش شرکت نکنند، فوراً هیئتی مامور میشود ببیند چه شده، چه خاکی باید به سرشان بریزند، با مشارکت بیست درصد که شورای ملی نمیشود.
اما در شورای اسلامی میشود.
دیدیم چه راحت شد!
در مجلس شورای ملی اگر ۵۰ درصد مشارکت کنندگان حداقلی رأیشان سفید و باطله باشد، سریعآ گروهی ماموریت مییابند، ببینید چه شده؟ مگر میشود با ده درصد هم شورای ملی شود!
اما در شورای اسلامی میشود، همان بیست درصد که بشوند ده درصد هیچ اهمیتی ندارد. مهم اسلام است نه مردم!
در شورای ملی اگر نمایندگان تصویب کنند تنها بیست درصد آرای صحیح به صندوق ریخته شده کافیست تا کسی نماینده رسمی مجلس شود، کسی برمیخیزد و میگوید آخر مگر میشود با دو درصد آرای واجدین شرایط هم کسی نماینده مردم شود!!
اما در شورای اسلامی میشود. نگاه کنید به انتخابات تحت مدیریت فقیهان، چه آسان با دو درصد آرا مجلس شکل میگیرد، اینجا شورای اسلامی است، نه ملی!
مهم آنست که آنها نمازشب میخوانند، مهم آنست که در عزاداریهای مذهبی سیاه میپوشند، مهم آنست که در روضهها به تظاهر هم شده میگریند.
مهم نیست چه خدمت مهمی به مردم کردهاند.
مهم نیست چقدر سواد واقعی دارند..
اینجا شورای اسلامی است نه شورای ملی!
اصلأ هم اسلام داعشی نیست. اسلامی است که به زعم آقایان با دمکراسیهای جهان سازگار است! و نظیر آن را نه شرق دیده و نه غرب!
حال مجلس شورای اسلامی تشکیل شده و برای من و بسیاری از مردم اصلا اهمیتی ندارد، کدامها نماینده شدهاند، چه کسی رئیسش میشود، قرار است چه مصوب کنند؟
آنها مگر شورای ملی هستند!؟
این مجلس برود و تصویب کند، چطور میشود منابع ایران را غارت کرده و خرج مسلمانان جهان و مومنانی که خودشان باشند کنند، نه خرج مردم بینوای ایران.
این مجلس برود و مصوب کنند دستشوییها رو به کدام سمت باید ساخته شوند، با کدام پا باید وارد آنها شد!
این مجلس تصویب کند نماز جمعهها چطور برقرار شوند، دستههای عزاداری چطور سازماندهی شوند.
این مجلس که مجلس ملی نیست.
و مصوبات آن، هیچ ارزشی ندارند.
ما یک مجلس شورای ملی از روز نخست خواسته بودیم، اما بر سر ما کلاه گذاشتند و شورای اسلامی را به ما قالب کردند.
ما مجلس شورای ملیای در خور ایران بپا خواهیم کرد.
مجلسی که روشنفکران و بزرگان ایران
مجلسی که متخصصان و دلسوزان ایران
مجلسی که صاحبنظران کشور بتوانند، با رأی واقعی مردم، عضوش شوند.
نه آنها که بخواهند به اسلام مشورت بدهند.
نه آنها که هدفشان تحقیر ملت و غارت منابع کشور، بر اساس دستوراتی من درآوردی، به نام اسلام باشد!
ما مجلس شورای ملی را برای ایران
خواهیم ساخت.
و آن مجلس برای ما بسیار مهم است.
نه این مجلس!
تلگرام نویسنده