«مذاکره» تسلیم نیست؛ از میانجیگری استقبال و با آمریکا مذاکرۀ «بی‌قید و شرط» کنید!
مردم ایران اینک هم زیر فشار طاقت فرسای فقر، بیکاری و هزینه‌های فزاینده زندگی رنج می‌برند و هم به شدت نگران شعله ور شدن جنگ اند. مردم کشورهای همسایه نیز در این بیم و نگرانی شریک اند. همگان می‌دانند وقتی دیپلماسی به پایان می‌رسد جنگ آغاز می‌شود. مردمان این منطقه خاطرات بسیار تلخی از جنگ، ویرانی و تبعات اقتصادی و اجتماعی و انسانی آن دارند. حوزه خلیج فارس در ماه اخیر به سان انبار باروتی در آمده است که اندک جرقه‌ای بتواند در آن شعله‌ای بیافروزد.
ما جمعی از فعالان سیاسی و مدنی با گرایش‌های مختلف قبل از هر چیز از بن بست دیپلماسی و آغاز جنگی ویرانگر که پیش و بیش از هر چیز باعث مرگ هزاران نفر از هموطنان مان و آسیب دیدگی و احیانا آواره شدن صدها هزار نفر از آنان شده و زیرساختهای اقتصادی کشور ما را نابود خواهد نمود، احساس نگرانی می‌کنیم.
ما شاهد کارشکنی در روند دیپلماسی و تحریک جنگ افروزانی در دولت آمریکا و اسرائیل و برخی کشورهای منطقه مانند عربستان به موازات تندروهای داخل ایران و برخی اپوزیسیون همگام با دولت آمریکا هستیم که مرتبا در تنوری که می‌خواهند نان جنگ بپزند، هیزم می‌ریزند. خروج زورمدارانه و یکجانبه دولت آمریکا از توافق برجام و برخی دیگر از معاهدات بین المللی و اعمال سیاستهای سیادت طلبانه و واپسگرایانه، نظم جهانی را به قانون جنگل نزدیک کرده است.
ما از افکار عمومی جهان و نهادهای مستقل بین المللی میخواهیم که سردمداران دو کشور را به کاهش تنش بخوانند و آنان را دعوت به مذاکره بی قید و شرط کنند.
«مذاکره» تسلیم نیست. نفس گفتگو واجد هیچ معنای منفی نیست. مذاکره بی قید و شرط طرفین یک نزاع می‌تواند اهداف مختلفی داشته باشد. از جمله مدیریت بحران، جلوگیری از جنگ‌های ناخواسته، ارزیابی واقعی اهداف طرف مقابل بدون واسطه‌ها و تبلیغات رسانه‌ای و رجزخوانی‌های از راه دور، تنش زدایی، بازی با کارت‌های واقعا موجود و... و در صورت امکان حل و فصل آن دسته از اختلافاتی که هزینه کمتری برای دو طرف دارند و در نهایت حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات. در مورد مشخص ایران نیز همانگونه که قبلا هم دلسوزان مردم و میهن بارها یادآوری کرده‌اند این مذاکرات می‌تواند با پایداری و صرفا از موضع حفظ منافع ملی (نه بلندپروازی‌های بی پشتوانه) دنبال شود. ضمن آنکه راه بازگشت همیشه باز است. رویگردانی از مذاکره به قدرت‌های دیگر امکان می‌دهد که با کارت حکومت ایران به سود منافع خویش و به زیان منافع ملت ایران بازی کنند.
اکنون با طرح میانجی گری ژاپن فرصت مناسبی برای تحقق این امر پدیده آمده است که نباید این فرصت از دست برود.
نظم حاکم بر جهان ناعادلانه است. همگان آشکارا شاهد اعمال استانداردهای دوگانه در سطح جهانی به خصوص از سوی دولت آمریکا و اراده دولت این کشور برای دیکته کردن سیاستهایش نه تنها بر کشورهای منتقد و مخالف خود بلکه بر دولتهای همپیمان خویش در اروپا و دیگر نقاط جهان هستیم و زورمداری و جنگ افروزی دولت ترامپ و متحدان منطقه‌ای‌اش را به صراحت محکوم می‌کنیم . اما به همان روشنی براین باوریم که که نمی‌توان با اعمال ناعدالتی و تبعیض و فساد در داخل، با استانداردی دو گانه داعیه مبارزه با ظلم و ناعدالتی در منطقه و جهان را داشت. بر همین اساس معتقدیم سیاست خارجی‌ای که حکومت ایران به ویژه در منطقه در پیش گرفته باید به صورت ساختاری تغییر کند. همین رویکرد نادرست است که زمینه را برای زیاده خواهی قدرت‌های سیادت طلب جهانی برای تهدید زندگی روزمره اقتصادی مردم ایران و وضعیت مخاطره آمیز کنونی و خطر درگیری نظامی فراهم آورده است.
این سیاست باید از داعیه‌های جهانی و منطقه‌ای به حوزه ملی تغییر یابد. نگاه گشایشگری سیاسی و توسعه گرایی اقتصادی جایگزین نگاه عقیدتی و امنیتی شود. دفاع از «منافع ملی» باید سرلوحه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.
تحقق آزادی، دموکراسی، عدالت اجتماعی و همبستگی ملی در داخل بر هر امر بیرونی اولویت دارد. پذیرش حق فعالیت آزادانه و مسالمت آمیز احزاب و گرایش‌های مختلف سیاسی و مدنی در داخل و رفع تبعیض سیاسی، طبقاتی، جنسیتی، مذهبی و اتنیکی مهمترین و ملی ترین راه برای تقویت امنیت ملی و حراست از مرز و بوم ملک و ملت در برابر گزند خارجی است.
بهترین طریق «نه» گفتن به جنگ، «آری» گفتن به دموکراسی و همبستگی ملی و رفع تبعیض در داخل است.
ما معتقدیم سیاست خارجی کشور باید با رضایت، رای و تمایل اکثریت مردم ایران مشخص و مدیریت شود. بخش زیادی از مردم ایران بارها و از جمله در چند انتخابات گرایش و نظر خویش را برای تنش زدایی با جهان و منطقه اعلام کرده اند. حکومتگران نمی‌توانند و نباید نظر خویش را که اکثریت ملت ایران مخالف آن هستند، مبنای سیاست خارجی قرار دهند. مراجعه مستقیم به افکار و آراء عمومی می تواند این امر را تائید کند.
بر این اساس ما هم مردم ایران و هم افکار عمومی جهانی و نهادهای بی طرف و مستقل بین المللی را مورد خطاب قرار داده و از همگی میخواهیم با احساس نگرانی از جنگ، طرفین را به مذاکره بی قید و شرط فرا بخوانند.
خواست ما آن است که مردم ایران و فعالان سیاسی و مدنی با احساس مسئولیت خطیر ملی «مذاکره بی قید وشرط» را به هر شکلی که می‌توانند به حکومتگران دو کشور اعلام و ترغیب کنند.
ما به سان دیگر ملت‌های جهان مردمی صلح جو هستیم. خواهان تنش زدایی در منطقه و جهان ایم. فرهنگ کهن ما نشان داده است که نوع دوست و انسان دوست هستیم و نه زیر بار ظلم و زور داخلی و مباشران آن می‌رویم و نه تسلیم و پذیرای تجاوز و زورگویی کشورهای خارجی و همدستان شان می‌شویم.
اسامی امضا کنندگان بیانیه به ترتیب حروف الفبا:
ابراهیم اصغرزاده - احترام حبیبی - احمد پورمندی - احمد حمیدزاده - احمد علوی - احمد کریمی حکاک - احمد مظفری - احمد‌هادوی - احمد منتظری - اسفندیار کریمی - اسماعیل ختائی - اسماعیل زرگریان - اشکان اشکان - اقدس کشوری - اکبر دوستدار - امیرساسان شرفی - امیر اعتدالی - امیر مهرورز - ایرج واحدی پور - آرش احدی مطلق - آرش عاشوری - آزاده کیان - آسیه امینی - آینده آزاد - بهاره هدایت - بهرام امامی - بهرام رفیعیان - بهروز بیات - بهروز خلیق - بهروز شاکرمی - بهروز کاظمی - بهزاد احمدی نیا - بیتا محمدی - بیژن افتخاری - بیژن پیرزاده - پرتو نوری علاء - پروانه آل بویه - پروانه حسینی - پروین فهیمی (اعرابی) - پروین ملک - پیمان عارف - توران همتی - جعفر قدیم خانی - جلال جلالی زاده - جلال سرفراز - جلال کیابی - جمشید خون جوش - جهانگیر محمدزاده - چهراز نیرهدا - حامد کیان - حجت سلطانی - حسن جعفری - حسن فرشتیان - حسن نیرومند - حسن یوسفی اشکوری - حسین کروبی - حسین بحیرایی - حسین کاظمیان - حمیدرضا جلایی‌پور - حنانه نبوی - خالد توکلی - خدیجه مقدم - خسرو بندری - داود رمضانزاده - رحمانقلی قلی زاده - رسول بوداقی - رضا جعفریان - رضا جوشنی - رضا شیرازی - رضا علوی - رضا علیجانی - رضا مسموعی - رضوان مقدم - روحی سجادی - زهرا ربانی املشی - زهره تنکابنی - زهره حری نجف آبادی - زهره مظفری - زیبا میرحسینی - ژاله گوهری - ژاله لکنر گوهری - ژانت آفاری - ژیلا سیاسی - ژیلا موحد شریعت پناهی - سروش دباغ - سعید برزین - سعید منتظری - سعیده منتظری - سکینه حبیبی - سمیرا جمشیدی - سودابه ضیایی - سولماز ایکدر - سهراب رزاقی - سهیل اعرابی - سهیل دولتشاهی - سید محمد اولیایی فرد - سیامک سلطانی - سیاوش قائنی - شمیلا زمانی - شهراد نورکجوری - شهرام فداکار - شهره سلطانپور - شیلا کلامی - صادق انشایی - صادقه شیردل - صدیقه وسمقی - طاهره غلامی نژاد - عباس صادقی - عبدالحمید معصومی تهرانی - عبدالعلی بازرگان - عبدالله ناصری - عبدالله نظری - عزیز کرملو - عصمت بهرامی - عطا محمدی - علامرضا نعمتی - علی اکبر موسوی (خوئینی) - علی تقی پور - علی حاجی قاسمی - علی شاکری - علی عراقی - علی کشتگر - علی کلائی - علی مزروعی - علی نیکجو - عمادالدین باقی - عیسی سحرخیز - غلامحسین حبیبی - فاطمه هدایت - فرحناز محمدی - فرخ نگهدار - فرود سیاوش پور - فروغ طیاری - فرهاد داودی - فرهاد فرجاد - فریدون بابائی خامنه - فریده تنکابنی - فرید اشکان - فیروز قریشی - قاسم رحمانی - کاظم علمداری - کامران امیری - کاوه داد - کبری سلیمان نژاد - کمال ارس - کورش پارسا - کیانوش راد - کیوان شکوری - گرجی مرزبان - لیدا فاضلی - لیلا ایپکچی - مازیار شکوری گیل چالان - ماندانا زندیان - مجتبی آقا محمدی - مجتبی لطفی - مجید هوشیار - مجید سیادت - مجید عبدالرحیم پور - محبوبه بهمنی - محبوبه عباسقلی زاده - محمد ابراهیم زاده - محمد برقعی - محمد تقی کروبی - محمد رحمانی - محمد صادق جوادی حصار - محمد معین - محمد منتظری - محمد نقی بیگ زاده - محمدجواد اکبرین - محمدرضا محمودی - محمدنور خرمى - محمود جعفری - محمود صادقپور - محمود کرد - محمود لطفی کمال - محموی سیدی - مختار عالمی - مرتضی صادقی - مزدک عبدی پور - مژگان رأفت - مسعود باستانی - مسعود شب افروز - مسعود فرشیدی - معصومه شاپوری - ملیحه محمدی - ملیحه زهتاب - منصور سحرخیز - منصوره امامی - منصوره شجاعی - منظر ضرابی - منوچهر رحیمی دوراهی - منوچهر مختاری - منوچهر نوروزیان - مهدی امینی - مهدی خدایی - مهدی فتاپور - مهدی ممکن - مهدی نخل احمدی - مهدی نوربخش - مهرانگیز کار - مهرانه فاتحی - مهین فهیمی - مهین محمدی - میثم قهوه‌چیان - میرحمید عمرانی - مینا مجدزاده - میلاد ملک - نادر تقی زاده - نادرهاشمی - ناصر آذرافروز - ناصر فهیمی - ناصر آملی - ندا بلورچی - نریمان مصطفوی - نسرین فرهادی - نور محمد امراء - نیره توحیدی - وحید فرخنده خوی -هادی سبحانی - هایده مغیثی - هژیر عطاری - هما هودفر - یاسر میردامادی - یعقوب مشرق زمینی - یوسف رشوندی