نامه سرگشاده ۶۴ تن از مدیران ارشد سابق کشور به رئیس‌جمهور
در اعتراض به قانون موسوم به عفاف و حجاب
امتداد: ۶۴ تن از مدیران ارشد پیشین کشور در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، طی نامه سرگشاده‌ای به رئیس‌جمهور پزشکیان، نسبت به عواقب و تبعات اجرای قانون موسوم به عفاف و حجاب در جامعه ایران، هشدار دادند.
متن این نامه به شرح زیر است؛
بنام خدا
جناب آقای دکتر پزشکیان
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
باسلام و احترام
بعد از حوادث ناگوار و پرخسارت سال ۱۴۰۱ که عمدتا محصول سوء مدیریت دستگاههای مسئول بود، باز شاهد تصویب قانونی هستیم که مفاد و راهکارهای مندرج در آن موجب بروز نگرانیهای بسیار جدی درافکارعمومی و بین صاحبنظران و اقشار مختلف جامعه شده است. در میانه بحران های متراکمی چون ناترازی های مالی و ارزی و انرژی و ...، تورم، بیکاری، افزایش فقر، تحریمهای کمرشکن ناجوانمردانه، بحران زیست محیطی و ... و در زیر سایه شوم و سیاه جنگ منطقه ای که اخبار نگران کننده آن، روح و روان مردم را می آزارد، اصرار اقلیتی بریده از اکثریت جامعه بر اجرای قانونی که بیشتر مراجع تقلید، علما، حقوقدانان، جامعه شناسان، نخبگان و طبعا اکثریت عظیمی از مردم با آن مخالفت دارند، معنایی جز نشستن بر شاخ و بُن بریدن ندارد.
در شرایطی که بیش از هر زمانی، ضرورت نیاز به وحدت و انسجام بین گروههای مختلف مردم و میان جامعه و حکومت
احساس می شود، اوج کج سلیقگی است که با لجاجت بر عملیاتی شدن قانون پر از اشکال عفاف و حجاب، زمینه های شکاف میان آحاد مردم و گروههای مختلف اجتماعی تدارک دیده شود.
عدم درک علمی و واقع بینانه تحولات حادث شده در بطن و متن جامعه و تکیه و تاکید بر شیوه های غلط، ناصواب و شکست خورده اجرای برخی احکام دینی، نتیجه ای جز فرسودگی بیش از پیش پایه های اعتقادی و باورهای دینی نخواهد داشت. مراجع بزرگوار به حق، گوشزد فرموده و نهیب زده اند که «راه حل مسئله حجاب، بگیر و ببند نیست» و «با زور و تفنگ نمی توان با مردم برخورد کرد.» و همانگونه که حضرتعالی نیز به درستی در گفتگوی تلویزیونی خود، تاکید کردید که چون این قانون معطوف به عدالت نبوده ، امکان اجرایی شدن ندارد.
به نظر می‌رسد اقلیتی که با ابزار نظارت استصوابی در انتخابات، وارد جایگاه مهم مجلس شده اند، بدون درک درست از آن جایگاه و با افکار توهمی و غیر واقع بینانه، با تصویب این قانون شرایط وبسترهای ایجاد تنش و بحران و نارضایتی های گسترده را در جامعه فراهم خواهند کرد.
تجربه برخورد با برخی مقوله های فرهنگی همچون ویدئو، ماهواره، اینترنت و ... به درستی نشان می دهد که تصویب و اجرای قوانینی باشیوه های غلط و تنفر زا و در تعارض با واقعیت ها و خواست و اراده اکثریت شهروندان و مخالف مصالح عامه، ضمن ترویج قانون شکنی، موجب وهن شریعت و تولید نفرت عمومی خواهد شد که به حکم قاعده فقهی «حرمت تنفیر» باید متوقف گشته تا راه برای باز گذاردن مسیر بی توجهی به احکام دینی هموار نگردد.
نمی‌توان با تحکّم و آمریت، ملتی بزرگ و با فرهنگ را اسیر اراده گروهی خُرد بی‌توجه به خِرد ساخت و انتظار داشت که نسل جوان، گروه گروه از دایره باورمندی و عمل به احکام دینی بیرون نروند. چنین رویه‌ای بی گمان در تقابل با فقه جواهری و عقل و عرف محور امام خمینی قرار دارد که می کوشید مصلحت عامه و صلاح نظام را بر اجرای احکام شریعت، در صورتی که در تزاحم باشند، ارجحیت بخشد.
ما به عنوان کسانی که طی چهار دهه گذشته در مدیریت های ارشد موضوعات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، حضور داشته ایم، با صراحت اعلام می داریم در زمانه ای که ملت بزرگ ایران بیش از پیش در برابر تحقیر کرامت و هویت دینی و انسانی خویش واکنش نشان می دهد، لجاجت بر اجرای قانون پر از اشکال حقوقی و قانون اساسی و اخلاقی و اجتماعی عفاف و حجاب، شکاف حاکمیت- ملت را تشدید و گسست نسلی را تعمیق خواهد کرد.
مسیر قانونی تجدید نظر در قانون عفاف و حجاب، مشخص است و می توان بدون انتقال تنازعات به بدنه جامعه و با پرهیز از رو در رو قرار دادن شهروندان در مقابل هم، موضوع را به سرعت با سازوکارهای قانونی و حاکمیتی حل وفصل کرد.
مسؤلان نهادها و دستگاههای حاکمیتی باید بیش از پیش باور کنند و به شدت نگران باشند که جامعۀ زیر بار انواع فشارها بویژه فشارهای اقتصادی، آستانه تحمل پایینی دارد و بعید نیست که با این اقدامها خشم ناشی از تحقیر، فوران بکند و سطح تنش اجتماعی و سیاسی را بشدت بالا ببرد.
از جنابعالی به عنوان عالی ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری که مسئولیت اجرای قانون اساسی را برعهده دارید، انتظار می رود با عنایت به موارد پیش گفته نسبت به حل وفصل شایسته مسأله و پیشگیری از اجرای این قانون از طریق گفتگو و روشن ساختن مخاطرات و فجایع حاصل از اجرای آن و با استفاده از سازوکارهای قانونی و حاکمیتی اهتمام فرمایید.
سید عبدالواحد موسوی لاری، هدایت‌اله آقائی، علی اصغر احمدی، سید محمد علی افشانی، حسین امینی، جمشید انصاری، غلامرضا انصاری، محمد ابراهیم انصاری، علی اکبر اولیاء، سید محمد رضا آیت‌اللهی، اشرف بروجردی، غلامحسین بلندیان، محمدرضا بهزادیان، محمدعلی پنجه فولادگران، نصرت اله تاجیک، اسماعیل تبادار، احمد ترک‌نژاد ،علی جابریان، سید صفدر حسینی، سید محمودحسینی، احمد خرم، اسدالله درویش‌امیری ، اسماعیل دوستی، اسداله رازانی، علی اکبر رحمانی، جعفر رحمانزاده، سیدحسن رسولی، ابراهیم رضایی بابادی، عبداله رمضان زاده، عبدالمحمد زاهدی، علی اصغر زبردست، محمود زمانی قمی، قربانعلی سعادت، مسعود سلطانی فر، غلامعلی سفید، کریم شورانگیز، محمد رضا صالحی، غلامرضا صحرائیان، علی صوفی، سید حمید طهائی، نوراله عابدی، علی قنبری، داوود کشاورزیان، سیدحمید کلانتری، محمدعلی کریمی، سید مرتضی مبلغ، علی محقر، یحیی محمدزاده، فریبرز محمودیان، سیف اله مرادی، محمدرضا مروارید، فتح‌الله معین، محمدحسین مقیمی، سید جعفر موسوی، محسن مهرعلیزاده، محمد هاشم مهیمنی، سید محمود میرلوحی، محسن نریمان، جواد نگارنده، علی اوسط هاشمی، حسن یونس سینکی.