منبع افشای اسناد نهادهای اطلاعاتی آمریکا در مورد طرحهای اسرائیل برای حمله به ایران که هفته گذشته فاش شد و باعث آغاز تحقیقاتی در این زمینه شده است، هنوز مشخص نیست. اما آنچه باید واضح باشد این است که هیچ فردی که با مقامات اطلاعاتی و دیپلماتیک ایران ارتباط گستردهای داشته و در گذشته از دستورات آنها پیروی کرده است، نباید هرگز در موقعیتی حساس قرار میگرفت.
دولت بایدن این اصل ساده را نادیده گرفته است.
بارزترین نمونه مدیریت پرسشبرانگیز در ارتباط با ایران، ادامه اشتغال رابرت مالی، نماینده بایدن در امور ایران، در وزارت امور خارجه است؛ حتی در حالی که درباره نحوه دسترسی او به اسناد محرمانه و احتمال به اشتراکگذاری اطلاعات با رژیم ایران تحقیقاتی در جریان است. اگرچه مالی تعلیق شده است، اما قابل توجه است که دولت به دلایل فنی تصمیم به نگه داشتن او در این نقش گرفته است؛ احتمالاً برای جلوگیری از پیامدهای سیاسی اخراج او.
بدتر از انتصاب مالی، احتمالاً انتصاب آرین طباطبایی است؛ یک دانشگاهی که به مقام رسمی وزارت امور خارجه و پنتاگون تبدیل شده است. او بخشی از برنامهای به نام «ابتکار کارشناسان ایران» بود که توسط وزارت امور خارجه ایران برای ایجاد روابط با دانشگاهیان خارجی که میتوانند به نفع رژیم اسلامی در ایران عمل کنند، استفاده میشد.
طبق گزارش وبسایت «سمافور»(Semafor)، که وجود این برنامه را فاش کرد، طباطبایی در مقطعی تصمیم گرفت به دستور یک مقام ایرانی از شرکت در یک کنفرانس در اسرائیل خودداری کند. او همچنین با همین مقام ایرانی مشورت کرد که چگونه در جلسات کنگره شهادت دهد. او هماکنون رئیس دفتر یکی از مقامهای پنتاگون است که بر عملیاتهای ویژه نظارت دارد.
درست است که افشای اسناد از آژانس امنیت ملی و آژانس اطلاعات جغرافیایی-فضایی میتواند از مکانهای مختلفی صورت گرفته باشد. به گفته یک مقام سابق که هفته گذشته با واشنگتن فری بیکن صحبت کرد، به نظر میرسد این اسناد در دسترس «هزاران هزار» مقام آمریکایی از طریق یک سیستم طبقهبندیشده بوده است.
اما همچنین درست است که از ۷ اکتبر، ایدئولوگهای حامی حماس در وزارت امور خارجه تلاش کردهاند اطلاعاتی را فاش کنند که به نفع آنها و به ضرر تلاشهای جنگی اسرائیل باشد.
اساساً، پاکسازی منصوبان سیاسی دولت بایدن با ارتباطات مشکوک با رژیم ایران، نباید لزوماً به این افشاگری مرتبط باشد. رئیسجمهور در انتخاب این افراد اشتباه کرده است و باید مدتها پیش آنها را اخراج میکرد.
وقتی که نهادهای اطلاعاتی و مجری قانون، تحقیقات خود را در این زمینه به پایان برسانند، ممکن است به این نتیجه برسند که افرادی مرتبط با ایران اسناد را افشا کردهاند یا شاید هم اینطور نباشد.
در هر صورت، همانطور که قبلاً هم گفتهایم، انتصاب افرادی از سوی رئیسجمهور بایدن که بیش از حد درگیر و غیرقابل اعتماد هستند و نمیتوانند وظایف خود را طبق اعتماد عمومی ایالات متحده انجام دهند، یک رسوایی است — و این مسئله سزاوار توجه بیشتر از سوی رسانهها و کنگره است.
منبع: وبسایت «بررسی ملی»