همزمان با فرا رسیدن دومین سالروز جان باختن نیکا شاکرمی، نوجوان معترض، در جریان اعتراضات «زن زندگی آزادی»، اعضای خانوادهاش از بستن راههای منتهی به گورستان محل دفنش خبر میدهند.
بر اساس این گزارشها، مأموران حتی اجازه ورود خانواده نیکا به قبرستان و حضور بر سر مزار او را هم نمیدهند.
نیکا شاکرمی یکی ازصدها معترضی بود که در جریان اعتراضاتِ پس از جان باختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد در سال ۱۴۰۱ کشته شد و نهادهای حکومتی خانوادهٔ او را مجبور کردند پیکر این نوجوان را در روستایی دورافتاده در خرمآباد لرستان به خاک بسپارند.
نسرین شاکرمی، مادر نیکا، روز پنجشنبه، ۲۹ شهریور، در پستی اینستاگرامی خبر داده با آنکه او برای جلوگیری از «بگیر و ببند و مزاحمت» برای مردم، هیچ فراخوانی برای مراسم سالگرد نداده، اما «از صبح زود، مأموران حکومتی، به تعداد زیاد، جادهٔ ویسیان و قبرستان حیاتالغیب را از هر طرف بستهاند و اجازه عبور و مرور به کسی نمیدهند».
آتش شاکرمی، خالهٔ نیکا نیز با انتشار پست مشابهی نوشته که راههای منتهی به گورستان حیاتالغیب، «تا روز شنبه» هفتهٔ آینده، یعنی یک روز پس از سالروز جان باختن نیکا بسته خواهد ماند.
آنطور که او خبر داده، «تردد مردم منطقه با مشکل مواجه شده، مراسمهای تدفین در کل منطقه به توسط اطلاعات لغو شده و زندگی مردم مختل شده» است.
آتش شاکرمی تأکید کرده که «خانواده حق ورود به منطقه و رفتن سر مزار را ندارند».
همزمان با دومین سالروز جان باختن مهسا ژینا امینی نیز شرایط مشابهی بر گورستان آیچی سقز که محل دفن اوست حاکم شد و مأموران مانع خروج اعضای خانوادهٔ او برای حضور بر سر مزار و گرامیداشت یاد این زن جوان شدند.
نیکا شاکرمی ۱۷ ساله شامگاه ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ در جریان نخستین اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در بلوار کشاورز تهران ناپدید و پس از هشت روز جنازه او به خانوادهاش تحویل داده شد.
نسرین شاکرمی، مادر نیکا، حدود دو هفته بعد در یک پیام ویدئویی که بهطور اختصاصی در اختیار رادیوفردا قرار داد، گفت که بر اساس گواهی پزشکی قانونی علت مرگ دخترش «اصابت ضربات متعدد جسم سخت» به سرش بوده است.
اما روایت دستگاههای خبری جمهوری اسلامی در زمان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» این بود که نیکا شاکرمی از بالای ساختمان نیمهکارهای در نزدیکی خانه آتش شاکرمی، خالهاش که با او زندگی میکرد، پریده و خودکشی کرده است.
سرویس جهانی بیبیسی روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۴۰۳ گزارش داد که به یک «سند خیلی محرمانه» حکومت جمهوری اسلامی ایران دست یافته که حکایت از آن دارد نیکا شاکرمی پس از دستگیری توسط نیروهای امنیتی مورد «آزار و اذیت» جنسی قرار گرفت و کشته شد.
بازخوانی دوباره ربایش، تعرض جنسی و قتل نیکا شاکرمی
قتل نیکا شاکرمی در شامگاه ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در تهران اتفاق افتاد. بنا بر شواهدی که اردیبهشت ماه سال جاری از سوی بیبیسی جهانی منتشر شد، اکنون روشن است که نیکای ۱۶ ساله توسط ماموران عملیاتی سپاه پاسداران ربوده، مورد آزار قرار گرفته و سپس به قتل میرسد.
بنا بر این شواهد که با استفاده از اسناد محرمانه بازجویی از عاملان قتل و گزارش پرونده نگاشته شده، نیکا ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ پس از مشارکت در تجمعات اعتراضی در نتیجه رصد ماموران امنیتی و انتظامی، توسط ۴ مامور عملیاتی سپاه پاسداران ربوده میشود.
ماموران سپس نیکا را داخل یک کامیونت یخچالدار قرار داده و تلاش میکنند او را به یک بازداشتگاه یا زندان انتقال دهند. در این میان اما سه مامور همراه با نیکا به نامهای آرش کلهر، صادق منجزی و بهروز صادقی در پشت کامیونت دستان نیکا را از پشت بسته و جوراب در دهان او فرو میکنند.
یکی از عاملان قتل شهادت داده که به چشم خود تعرض جنسی به نیکا شاکرمی در داخل کامیونت را دیده است: «متهمه [نیکا شاکرمی] مجددا شروع به داد و بیداد و تقلا کرد. لحظهای موبایلم را روشن کردم و دیدم صادق منجزی همانگونه که روی متهمه نشسته است، دستش در شلوار اوست.» بنا بر اسناد محرمانه منتشر شده این شاهد عینی اعلام کرده حاضر به سوگند خوردن درباره مشاهدات و اظهاراتش است.
پس از تعرض جنسی به نیکا و مقاومت او، سه مامور حاضر در کامیونت، نیکا را به شدت مورد ضرب و شتم قرار میدهند. به شهادت یکی از عاملان قتل «می شنیدم که با باتوم او را میزد. من هم شروع به مشت لگد زدن به او کردم.» شدت ضرب و شتم نیکا به حدی بوده است که او در همان کامیونت جان خود را از دست میدهد.
آنطور که فرمانده تیم امنیتی ربایش نیکا با نام مرتضی جلیل شهادت داده، آنها پس از اطمینان از مرگ نیکا شاکرمی، با مرکز سپاه تماس گرفته و یکی از فرماندهان ارشد با نام سرهنگ محمد زمانی، صراحتا به آنها توصیه میکند، پیکر بیجان نیکا را در خیابان رها کنند. به شهادت عاملان قتل، آنها نهایتا پیکر نیکای ۱۶ ساله در خیابانی خلوت نزدیک بزرگراه یادگار در تهران رها میکنند.
رادیو فردا، دادبان