چهار سال پیش در چنین روزهایی، جمهوری‌اسلامی بدون هیچ مرز و محدودیتی، علیه مردم سرزمینی که بر آن حکومت می‌کرد اسلحه کشید و خیابان را با خون آبان شست تا برای همیشه، دیوار بلندی میان خود و مردم بکشد.
اکنون چهار سال از آبان ۹۸ می‌گذرد؛ آبانی که ادامه مبارزات پیشین و الهام‌بخش مبارزات آتی مردم ایران علیه استبدادِ حاکم بود و به عنوان نقطه‌عطفِ مبارزاتی، شجاعتی را تکثیر کرد که دیگر، از ذهن و ضمیر هیچ ایرانیِ آزادی‌خواهی زدودنی نیست.
پس از آن جنایت، آبان در لحظه‌لحظه ما تدوام یافت. خانواده‌های آبان فریاد را به جای سکوت نشاندند و مادران آبان، تصویر عزیزانشان را بر سینه فشردند و فریاد دادخواهی سر دادند. فریادی که خود را در جنبش بزرگ «زن زندگی آزادی» تکثیر کرد و هر چهلم کشته‌شدگانِ آن را به حماسه‌ای بدل کرد تا صدای آزادی‌خواهی مردم ایران را به گوش جهانیان برساند.
در چهارمین سالگرد آبان ۹۸، جمعی از خانواده‌های آبان با تلاش بسیار و با حمایت گروهی از نیروهای آزادی‌خواه، توانستند برای ایجاد انسجام و افزایش همکاری در فرآیند دادخواهی، «انجمن خانواده‌های دادخواه آبان» را تشکیل دهند؛ که تلاش می‌کند، مسیر دادخواهی را تا رسیدن به هدف نهایی خود و برگزاری محاکمه عادلانه عاملان و آمران این جنایت دنبال کند.
خانواده‌های دادخواه آبان علیرغم تمام فشارهایی که به‌ویژه در داخل کشور بر آن‌‌ها وجود دارد، و با تحمل هزینه‌ها و رنج‌های بسیار – که مرگ «صدیقه تورانی»، مادر جاویدنام فرهاد مجدم، از دست رفتن توان حرکتی مادر جاویدنام وحید دامور در تصادف مشکوک خودروی خانواده‌های دادخواه آبان، و زندان و بازداشت مداوم سایر خانواده‌ها بخشی از آن است – مصمم هستند تا برپایی عدالت، لحظه‌ای از مسیر دادخواهی کوتاه نیایند.
اکنون که جامعه ایران به دنبال سال‌ها مبارزه و از دست دادن عزیزترین فرزندان خود، مصمم شده است از جمهوری اسلامی و کلیه نشانه‌های استبداد عبور کند، ما خانواده‌های دادخواه آبان نیز، براساس عهدی که با هم‌دیگر و با خون عزیزان خود بسته‌ایم، مصمم هستیم رد باریک‌ترین باریکه‌های خون و تک‌تک گلوله‌های آبان خونین را دنبال کنیم، تا عاملان و آمران این جنایت را در دادگاه‌های بین‌المللی، و به طور قطع در آینده‌ای نه چندان دور، در دادگاه‌های ایرانِ آزاد بر صندلی عدالت بنشانیم.
آبان ادامه دارد تا پایان این سیاهی...