غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه گفت پدرش از بیماری پارکینسون رنج می‌برد و ممکن است به دلیل وخامت حالش، جان خود را از دست بدهد.
خانم شارمهد در این گفت‌وگو که روز یکشنبه چهاردهم آبان منتشر شد، گفت: «پدرم به مرحله پیشرفته پارکینسون مبتلا است و تاخیر در مصرف داروهایش صحبت کردن، قدم زدن، یا حتی نفس کشیدن را برای او تقریبا غیرممکن می‌کند.»
خانم شارمهد در ادامه گفت: «دندان‌هایش زیر شکنجه یا به دلیل سوءتغذیه شکسته شده است [و] نمی‌تواند به درستی کلمات را تلفظ کند یا غذا بجود یا بخورد.»
به گفته غزاله شارمهد، آقای جمشید شارمهد «طی بیش از یک‌هزار و ۱۸۵ روز گذشته در حبس انفرادی کامل بوده است که خود به‌تنهایی می‌تواند انسان را به جنون برساند و تا آخرین ذره انرژی را از بدن انسان بگیرد.»
جمشید شارمهد، به گفته دخترش، به محض تلاش برای راه رفتن درد شدید در قفسه سینه دارد و پاهایش دائما متورم است.
خانواده این شهروند دوتابعیتی ایرانی-آلمانی که دارای اقامت دائم ایالات متحده نیز است، از محل نگهداری او اطلاعی ندارد.
احتمال اجرای حکم اعدام در هر لحظه
غزاله شارمهد که خود پرستار مراقبت‌های ویژه متخصص در مراقبت‌های عروق کرونر است، هشدار داد پدرش در معرض خطر حمله قلبی قرار دارد.
به گفته غزاله شارمهد، جان پدرش «در شرایط غیرانسانی که در آن تلاش می‌کنند [اراده] او را بشکنند، در معرض خطر جدی قرار دارد.»
خانم شارمهد هشدار داد: «پس از محاکمه‌های ساختگی غیرقانونی، [پدرم] هنوز محکوم به مرگ است و هر لحظه ممکن است برای اجرای حکم اعدام از سلول بیرون آورده شود.»
به گزارش گروه کاری سازمان ملل متحد درباره بازداشت‌های خودسرانه، جمشید شارمهد ۶۸ ساله در تابستان ١٣٩٩ در امارات ربوده و به زور به ایران منتقل شد. جمهوری اسلامی گفته است آقای شارمهد در یک «عملیات پیچیده» بازداشت شده است.
آقای شارمهد پس از محاکمه در ایران، به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم شده است.
به گزارش عفو بین‌الملل، جمشید شارمهد تحت «ناپدیدسازی اجباری، شکنجه، و دیگر بدرفتاری‌ها» قرار گرفته است.
در حال حاضر، ده‌ها شهروند دوتابعیتی و خارجی در زندان‌های جمهوری اسلامی حضور دارند.
فعالان و سازمان‌های مدافع حقوق بشر و همچنین مقامات کشورهای غربی جمهوری اسلامی ایران را متهم می‌کنند عامدانه سیاست «گروگانگیری» را با هدف اخذ امتیازات سیاسی از غرب در پیش گرفته است.