پل پیلار / نشنال اینترست / فرارو
پل پیلار، سابقه ۲۸ سال کار در آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) را در فاصله سال‌های ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۵ میلادی داشته است. او اکنون کارشناس مرکز مطالعات امنیتی دانشگاه جورج تاون و اندیشکده بروکینگز است. پیلار در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ میلادی استاد مدعو در دانشگاه جورج تاون بود.
***
حمایت‌های حامیان دونالد ترامپ برای بازیابی موادی که او به طور غیرقانونی به اقامتگاه خود در فلوریدا برده بود مفهوم قانون و نظم و کارمندان دولتی که وظایف خود را انجام می‌دهند به خطر انداخته است. این به وضوح بد است. اما برای یک لحظه روی خود اسناد تمرکز کنید.
اگرچه اقدام ترامپ به طور خاص برخلاف رفتار مسئولانه‌تر دیگر روسای جمهوری سابق بوده و به وضوح قانون سوابق ریاست جمهوری را نقض می‌کند حتی اگر هیچ مطلب طبقه‌بندی شده‌ای در اسناد پیدا شده در عمارت او وجود نداشته باشد پیامد‌های اقدام وی برای امنیت ملی را در نظر بگیرید.
اکنون به لطف انتشار نامه‌ای به وکلای ترامپ از سوی افرادی که در بخش بایگانی امریکا فعال بودند نوشته شده بود می‌دانیم مطالبی که ترامپ یک سال پیش از بازگرداندن آن به دولت در ژانویه به طور غیرقانونی نگه داشته بود شامل بیش از ۱۰۰ سند طبقه‌بندی شده بود که مجموعا بیش از ۷۰۰ صفحه هستند.
برخی از اسناد در بالاترین سطوح طبقه‌بندی شده بودند و در زمره حساس‌ترین مواد امنیت ملی محسوب می‌شدند. سپس به دنبال دروغ گفتن وکلای ترامپ به دولت، ماموران پلیس فدرال (اف‌بی‌آی) در ماه جاری چندین جعبه از اسناد طبقه بندی شده‌تر را از اقامتگاه ترامپ کشف و ضبط کرد. هیچ شمارش دقیقی از آن بخش از مخفیگاه رسمی اعلام نشده، اما گزارش‌ها نشان می‌دهند که تعداد کل اسناد طبقه بندی شده که ترامپ به فلوریدا انتقال داده بود بیش از ۳۰۰ مورد است که تعداد صفحات آن احتمالا چندین برابر تعداد موارد است.
به طور خلاصه، این حجم عظیم از مواد حساس مربوط به امنیت ملی ایالات متحده است. ما به عنوان عموم مردم امریکا هنوز از جزئیات مطالب اطلاعی نداریم و نباید انتظار کشف آن را داشته باشیم. در صورت افشای این مطالب حساس هدف اولیه طبقه‌بندی آن نقض خواهد شد.
با این وجود، آن چه پیش‌تر به طور عمومی آشکار شده مقدار محتویات و اسناد و سطوح طبقه‌بندی بوده و این موضوع را تضمین می‌کند که سوء استفاده از این اسناد خطرات جدی برای امنیت ملی ایجاد کرده است. خطر برای منابع و روش‌های اطلاعاتی تقریبا به طور قطع وجود داشته است.
خطر برای جنبه‌های حساس دیپلماسی امریکا نیز ایجاد شده است. به خطر انداختن اطلاعات و کسب آن توسط قدرت‌های متخاصم می‌تواند از طریق دستیابی مستقیم به مطالبی که از نظر امنیت نگهداری در وضعیت نامناسبی قرار دارند یا از طریق استخدام افرادی که به آن دسترسی داشته‌اند رخ دهد.
این آسیب احتمالا بیشتر خواهد بود، زیرا اقدامات ترامپ مانع از ارزیابی خسارت شده است. همان طور که نامه بایگانی نشان می‌دهد تلاش وکلای ترامپ برای متوقف ساختن هرگونه بررسی در مورد مطالب در داخل دولت آغاز ارزیابی خسارت را که اولین دسته از اسناد بازیابی شده را شامل شده بود ماه‌ها به تاخیر انداخت. ارزیابی خسارت زمانی که در اسرع وقت انجام شود در محدود کردن آسیب موثرتر است.
پاسخ به چنین ارزیابی‌هایی می‌تواند شامل تخلیه منابع اطلاعاتی انسانی از مناطقی باشد که ممکن است در معرض خطر باشند. هم چنین، این موضوع می‌تواند پیکربندی مجدد استفاده از سیستم‌های جمع‌آوری فنی را شامل شود.
علاوه بر این، می‌توان به تاثیر غیر مستقیمی اشاره کرد که بی‌اعتنایی وقیحانه ترامپ به قوانین مربوط به حفاظت از امنیت ملی می‌تواند بر تمایل بسیاری از مقام‌های پایین‌تر در دولت برای رعایت این قوانین داشته باشد. اکثریت بزرگی از کارمندان دولتی که به چنین مطالبی دسترسی دارند هم چنان به قوانین احترام می‌گذارند، اما تنها کافی است تا یک نفر به این باور برسند که دیگر نیازی نیست در رسیدگی به اسرار بیش از یک رئیس جمهور سابق کوشا باشند. آن زمان است که آسیب بیش‌تری به امنیت ملی امریکا وارد خواهد شد.
ترامپ پیش‌تر در دوره ریاست جمهوری خود نشان داد که به چنین قوانینی احترام نمی‌گذارد یا در واقع اصولا به امنیت ملی احترام نمی‌گذارد.
منافع ملی در رتبه دوم اولویت‌های او قرار داشت. آن چه برای او در الویت نخست قرار داشت شخص خویش، جیب و عطش‌اش برای انتقام‌گیری از هر کسی بود که از او سرپیچی یا عبور کرده بود. دست‌کم در کاخ سفید او چند نفر به اصطلاح “بزرگسال در اتاق” داشت که می‌توانستند رفتار و دسترسی‌اش به اسناد و مدارک را زیرنظر داشته باشند و سعی کنند تا آسیب‌ها را کاهش داده یا محدود سازند. او اکنون آن افراد را در عمارت‌اش در فلوریدا کنار خود ندارد.
ترامپ ممکن است با این اسناد چه کرده باشد؟ نمایش اسناد، سخن گفتن درباره آن و لاف زدن درباره این مواد حساس احتمالا کم‌ترین احتمال آسیب رسانی او بوده‌اند اگرچه هرگونه افشای غیرمجاز مطالب طبقه‌بندی شده خطراتی را به همراه دارد. احتمال دیگر خرابکاری عمدی در سیاست‌های دولت جانشین از طریق درز‌های انتخابی است که در آن آسیب وارده هم به خطر انداختن اطلاعات طبقه‌بندی شده بوده و هم باعث تضعیف سیاست خارجی ایالات متحده شده است.
برای در نظر گرفتن شرورانه‌ترین و نگران‌کننده‌ترین احتمالات باید شخصیت و تاریخچه عملکرد ترامپ را در نظر بگیریم. اگر ترامپ یک متقاضی معمولی برای استخدام در یکی از ادارات یا سازمان‌هایی بود که به مسائل امنیت ملی رسیدگی می‌کردند هرگز برای دریافت مجوز امنیتی تایید نمی‌شد.
هر افسر امنیتی که پرونده او را بررسی می‌کرد بلافاصله پرچم‌های قرمز (نشانه رد شدن و صلاحیت نداشتن؛ م.) را می‌دید. این موارد سابقه بدهی مالی و ورشکستگی تجاری، ارتباط با یک قدرت متخاصم مانند روسیه و وابستگی به قدرتی خارجی برای دستیابی به اهداف تجاری را شامل می‌شدند.
رفتار ترامپ در دولت تصمیم افسر امنیتی برای رد مجوز را مورد تایید قرار می‌داد. این نه تنها شامل بی‌توجهی به قوانین و عدم دقت در رسیدگی به اطلاعات طبقه‌بندی شده می‌شود بلکه مانع‌تراشی عمدی در ارزیابی خسارت را نیز در بر می‌گیرد؛ رفتاری که به طور خاص نشان می‌دهد او چیزی برای پنهان کردن دارد به ویژه در مورد روابط‌اش با روسیه.
این که روابط ترامپ با رژیم سیاسی حاکم بر روسیه بیش از آن چه که او تا به حال اعتراف کرده بوده است با رویکرد مخفیانه او در دیدار با “ولادیمیر پوتین” رئیس جمهور روسیه، پنهان کردن مطالب از کارکنان خود و دیگر مقام‌های آمریکایی آشکارتر می‌شود.
ترامپ پس از اولین دیدار خود با پوتین یادداشت‌های مترجم او را از وی گرفت و به او دستور داد آن چه را که شنیده برای کسی فاش نکند. در گفتگو‌های دیگر با رئیس جمهور روسیه او از مترجم پوتین استفاده کرد و هیچ آمریکایی به جز شخص ترامپ در جلسه حضور نداشت. برای یک رئیس جمهور ایالات متحده بسیار غیرعادی است که کارکنان خود و مقام‌های ایالات متحده را که در رابطه با کشور مورد نظر مسئولیت دارند به این شیوه کنار بگذارد.
بدون وجود اسناد در عمارت ترامپ، او به عنوان یک رئیس جمهور سابق احتمالا هدف بسیار جذابی برای یک دولت یا سرویس اطلاعاتی خارجی نبود.
بی‌توجهی او به جزئیات و بی‌اعتنایی نسبت به حقایق بدان بود که او دیگر پس از ترک مقام ریاست جمهوری ارزش چندانی ندارد. با این وجود، با اسناد طبقه‌بندی شده او چیزی برای فروش دارد. او به عنوان یک کارمند سابق ناراضی دولت ایالات متحده ویژگی‌های قرار گرفتن در زمره یک خطر امنیتی را دارد. او احتمالا هنوز دوست دارد یک ترامپ‌تاور (برج ترامپ) در مسکو بسازد.
اکنون باید پرسید با بازیابی فعلی اسناد دیگر لازم نیست که نگران آن باشیم یا هنوز دلایلی منطقی برای نگرانی وجود دارند؟ نمایندگان ترامپ پیش‌تر یکبار دروغ گفته‌اند که وی اسناد باقی مانده را نداشته است و هیچ تضمینی وجود ندارد که ماموران پلیس فدرال (اف بی آی) توانسته باشند همه چیز را پیدا کنند. ترامپ احتمالا در مارالاگو دستگاه کپی دارد.