تبليغات در ايران امروز
با قيمت مناسب و كيفيت عالی
بازگشت به صفحه اول
Wed   05 09 2007   6:57

لایحه حمایت یا خیانت؟!

نیلوفر شاه محمدی



لایحه حمایت از خانواده که به منظور تحکیم بنیان خانواده در دی ماه سال 1385 در قوه قضاییه به ‏تصویب رسید و بعد از بحث و بررسی های تکمیلی در هیات دولت با افزودن ماده 23 تقدیم مجلس ‏شورای اسلامی شد.‏

بر اساس ماده 23 لایحه حمایت از خانواده ازدواج دائم مجدد مردان منوط به کسب اجازه از دادگاه و ‏تشخیص دادگاه مبنی بر تملک کافی مالی مرد و تحقق رعایت عدالت بین زوجات تعیین شده است.‏

سوال اول این است که آیا لایحه حمایت از خانواده واقعا دارای اهدافی برای تحکیم بنیان خانواده می ‏باشد؟آیا به صرف تشخیص قاضی مبنی بر توانایی اقتصادی مرد و رعایت عدالت بین زوجات که به ‏هیچ وجه ضمانت اجرایی ندارد می توان بسنده کرد؟‎ ‎آیا هر مردی که از نظر اقتصادی در شرایط ‏مطلوبی است می تواند به دادگاه رفته و با قول پرداخت نفقه به صورت مساوی‎ ‎‏(رعایت مساوات و ‏عدالت) تقاضای مجوز برای ازدواج دوم نماید؟ در صورتی که در قوانین کنونی مرد تنها زمانی قانوناٌ ‏توانایی ازدواج مجدد بدون اجازه همسر اول را داراست که همسر اول قادر به ایفای وظایف زناشویی ‏نباشد یا مبتلا به جنون یا امراض صعب العلاج،عقیم یا مبتلا به هر گونه اعتیاد مضرو یا مفقودالاثر و ‏یا محکوم به 5 سال حبس و بیشترباشد که در این صورت مرد می تواند بدون اجازه همسر اول و با ‏کسب اجازه از دادگاه تجدید فراش کند.‏‎ ‎اما با تصویب این ماده شرایط برای ازدواج مجدد مردان بدون ‏دلایل مقبول هر چه بیشتر فراهم می شود.


این در حالی است که وزیر دادگستری-دکتر غلامحسین الهام- همچنان از این لایحه دفاع می کند و ‏معتقد است اکنون در قوانین در حال اجرا، هیچ نوع محدودیت قانونی برای ازدواج مجدد‎ ‎وجود ندارد ‏اما با ماده ای که دولت به قانون جدید حمایت از خانواده اضافه کرده، می‏‎ ‎خواهد ازدواج مجدد را ‏محدود کند‎.‎‏ و اضافه می کند:" پیش‎ ‎بینی های این قانون، از طریق نظارت حكومتی، به نحوی یك ‏امنیت برای خانواده ها ایجاد‎ ‎می كند و دادگاه به افرادی كه معلوم نیست بتوانند دو زندگی را با عدالت ‏و توانمندی‎ ‎اداره كنند، اجازه ازدواج مجدد نخواهد داد".‏
دومین سئوال در مورد مفهوم عدالت است.‏‎ ‎در حالی که متاسفانه گویا دکتر الهام و دیگر حامیان این ‏ماده شرایط تحقق عدالت را تنها در مفهوم مالی و اقتصادی می بینند و لا غیر.‏‎ ‎در حالی که ازدواج ‏رابطه ایست روحی ،روانی و عاطفی و نه صرفا اقتصادی.‏‎ ‎

حالا چطور مردی می تواند تعهد دهد که ‏می تواند عدالت را به مفهوم واقعی اجرا کند کما آنکه در قران کریم در سوره نساء خداوند رعایت ‏عدالت بین زوجین را امری ناممکن می دانند.(سوره نساء-آیه 3). و یا در صورت عدم اجرای تعهد ‏خود، قانون چه ضمانت اجرایی و چه مجازاتی برای او در نظر گرفته است؟ چگونه می توان قانونی ‏که قابلیت و ضمانت اجرایی ندارد را به عنوان قانون در جهت تحکیم بنیان خانواده در نظر گرفت؟ ‏چگونه می توان با استناد به حكم یك قاضی كه انسانی است كه می‌تواند خطا كند، تحت تاثیر قرار ‏گرفته و‎ ‎سرنوشت خانواده‌های ایرانی را در معرض لغزش قرار داد؟‎ ‎مبنای سنجش این عدالت ‏چیست؟ چگونه می توان سنجش همه جانبه این عدالت را متضمن شد؟ چرا که این عدالت ،عدالتی است ‏قران صراحتا تاکید کرده است که شما مردان هرگز نمی توانید رعایت کنید و اصل را بر تک همسری ‏قرار داده است.‏

در شرایط کنونی جامعه امروز ما، تعدد زوجات از مهمترین دلایل اختلافات خانوادگی که موجب ‏فروپاشی خانواده شود می باشد. افزودن این ماده به قانون، باعث از هم پاشي هر چه بیشتر خانواده ها ‏می شود چرا که هنگامی كه مرد مجدد ازدواج مي كند مدتي بعد يا زندگي اول فرو مي پاشد يا مرد، ‏زن دوم را طلاق مي دهد. چندزني از مواردي است كه به هيج وجه نمي تواند راه حلي براي ادامه ‏زندگي باشد.ازدواج مجدد مردان بدون دلایل قانع کننده نه تنها به تحکیم بنیان خانواده کمکی نمی کند ‏بلکه باعث به وجود آمدن مسائل آسیب شناسی و تخریب امنیت روانی خانواده می شود.‏

نداشتن امنیت روانی زنان در خانواده ،تنزل ارزش والای زن و مادر در جامعه از جمله مسائلی است ‏که در تناقض فاحش با تحکیم بنیان و روابط خانواده و عدالت اسلامی است.‏

پاسداری از قداست خانواده و تحکیم روابط خانواده در جهت هر چه مستحکم تر شدن نهاد خانواده از ‏وظایف مهم دولت و مجلس اسلامی است و انتظار می رود با تصویب راهکارهای مناسب و قابل ‏اجرا و عادلانه در جهت اجرای این امر گام بر دارند. ‏






ارسال به شبکه‌های اجتماعی
Bookmark and Share
نظر شما درباره این نوشته:







 

ايران امروز (نشريه خبری سياسی الکترونیک)
«ايران امروز» از انتشار مقالاتی كه به ديگر سايت‌ها و نشريات نيز ارسال می‌شوند معذور است.
استفاده از مطالب «ايران امروز» تنها با ذكر منبع و نام نويسنده يا مترجم مجاز است.
Iran Emrooz©1998-2024