Wed 04 05 2005 21:45

گفتگو با سه‌تن از اعضای اتحاد جمهوريخواهان ايران

طرح سهميه‌بندی؛ يكسال پس از اجرا

عفت ماهباز

پنجشنبه ١٥ ارديبهشت ١٣٨٤

در نخستين گردهمايی اتحاد جمهوريخواهان در برلين طرحی به تصويب رسيد كه بموجب آن ٣٠ درصد ارگان‌های رهبری اين جريان به زنان اختصاص می‌يافت. اين طرح همان زمان در گزينش رهبری جمهوريخواهان به اجرا گذاشته شد. گفتگوی حاضر درباره‌ی نحوه‌ی اجرا و نتايج اين طرح است كه با سه تن از اعضای رهبری اتحاد جمهوری خواهان ايران به عمل آمده است.

فرزانه عظیمی:
این طرح باید بماند و جا افتادن آن به زمان احتیاج دارد.

"فرزانه عظيمی" فعال سياسی و از اعضای شورای رهبری اتحاد جمهوريخواهان ايران ، می‌گويد " من فکر می‌کنم پیاده کردن این طرح درست بود. قصد ما این بود که طرح سهمیه بندی بتواند راه را باز کند. این طرح باید بماند و جا افتادن آن به زمان احتیاج دارد."

ماهباز: خانم عظيمی طرح سهيمه‌بندی برای زنان در اولین همايش اتحاد جمهوری خواهان ايران در برلين، رای بالایی آورد. در اين زمينه نظرشما چه بود؟ و این طرح مراحل اجرايی خودرا تا کنون چگونه طی کرد؟
عظیمی: به نظر من آن چه را که خیلی از دوستان انتظار داشتند که طرح سهمیه بندی برایشان بیاورد، نیاورد. قصد ما این بود که طرح سهمیه بندی بتواند راه را باز کند برای شرکت فعال تر دوستان زن، ولی علیرغم شرکت وسیع شان در شورای هماهنگی و یا حتی در ارگان‌ها آن طور که حداقل ما انتظار داشتیم نتوانست این امر تاثیر بگذارد. یعنی فعالینی که قبل از همایش با اتحاد جمهوری خواهان فعالیت می‌کردند به همان شکل به فعالیت شان ادامه دهند و به همان شیوه کارشان پیش برود، گسترش محسوسی در این زمینه دیده نشد که ما بگوئیم یک دستاورد داشته باشد. من فکر می‌کنم سهمیه بندی یک ابزار است و تنها راه نیست و قبل از این که ما روی سهمیه بندی تاکید کنیم، باید روی این تاکید کنیم که از چه راه‌هایی می‌شود زنان بیشتری را به اتحاد جمهوری خواهان جذب کرد. من فکر می‌کنم اتحاد جمهوری خواهان هنوز روی مسایلی که برای زنان جالب و جذاب است انگشت نگذاشته و به همین دلیل هم نتوانسته نیروی جدید و زیادی را جذب کند.

ماهباز: فرزانه شما به عنوان فردی که در هیئت اجرایی عضویت دارید ، برای فراهم کردن شرایط این طرح در عمل، درحوزه مسئولیت خودتان چه کار کردید.البته یک طرف طرح خود زنان فعال در جمهوری خواهان و چگونگی فعالییت‌هایشان است . ولی طرف دیگر ارگانی است که این مجموعه را رهبری می‌کند چه تدارکاتی در این زمینه انجام گرفته است؟ آیا اصلا تدارکی صورت گرفته است؟
عظیمی: نه کاری در آن حد که روی این موضوع باشد صورت نگرفت ما کاری نکردیم و شاید اشکال کار همین جا باشد و به همین دلیل هم این طرح نتوانست بیشتر از این برای ما بیاورد. ما در حد این که طرح سهمیه بندی را قانونی کنیم متوقف ماندیم. ولی من فکر می‌کنم این چیزی نیست که فقط ارگانی از بالا بیاید و آن را انجام دهد.قدم اول همان قانونگذاری است و قانون در جایی که وجود دارد فکر می‌کنم خود زنان چه زنانی که در درون اتحاد جمهوری خواهان و چه بیرون هستند و با این اتحاد کار می‌کنند، خودشان هم باید نقش فعال تری در این زمینه اجرا کنند.

ماهباز: مردان در زمینه پیشبرد طرح چه نقشی داشتند؟ آنچه که بیشتر شنیده می‌شود اظهار نارضایتی از اجرای چنین طرحی است و مشگلاتی که طرح برایشان ایجاد کرده است!
عظیمی: متاسفانه باید بگویم که مردان کاری نکرده اند. یعنی در این زمینه نظرهای مخالف وجود داشت چه در همایش چه بعد از آن. بخصوص روی این که سهمیه بندی در ارگان‌ها اجرا شود اختلاف نظر وجود داشت با این وجود چون قانونی شده بود، در ارگان‌ها هم این طرح اجرا شد ولی وقتی که خانم‌ها خودشان کار معینی در این زمینه نکرده‌اند و طرح معینی ندارند نمی‌شود از آقایان انتظاری داشت.

ماهباز: فرزانه عزیز چرا مسئولیت را می‌دهید فقط به زنان، آیا رهبران کلی اتحاد جمهوری خواهان که اکثریت مردان هستند مسئولیتی ندارند؟ آیا فکر نمی‌کنید مردانی که بیش از صد سال در عرصه سیاسی تجربه را پشت سر گذرانده‌اند و زنان به دلایل مختلف تاریخی _ فرهنگی خانه نشین بودند و پشت پرده را می‌آراستند، می‌پختند، فرزندان را به کمال می‌رساندند و خود می‌سوختند. آیا آن زمان نرسیده که امروز برای رسیدن به برابری واقعی کمی آن گذشته ترمیم گردد و آقایان بار مسئولیتی بیش از آنچه که امروز دارند به دوش بکشند. امروز آنها می‌گویند که دمکرات هستند و خواهان مسئولیت، پس عرصه واقعی برابری بخشی بر شانه‌های آنهاست.
عظیمی: البته من فکر می‌کنم ما می‌توانیم به عنوان یک مسئولیت از آنها بخواهیم ولی من فکر می‌کنم که اگر زنان منتظر شوند که مردان در این زمینه‌ها، کمک کنند خیلی مشکل است چون خیلی از خواسته‌هایی که زنان می‌خواهند، می‌تواند به منافع مردان هم ضربه بزند. بنابراین من به عنوان یک زن فکر می‌کنم اگر خواهان تغییر روابط جنسیتی هستیم باید در آغاز خود زنان شروع کننده باشند و مردانی را که خواهان چنین حق و حقوقی هستند جذب خودمان کنیم. ولی ما این کار را هم نتوانستیم بکنیم. در جلسات کمیسیون زنان، هم بعضی از وقت‌ها برخوردها طوری بوده است که آقایانی هم که آمدند گذاشتند و رفتند. یعنی اینها مجموعه مشکلاتی است که مانع همکاری بین مجموعه زنان و مردانی که به این حقوق معتقد هستند شده است.

ماهباز: شما این طرح را شکست خورده می‌دانید یا فکر می‌کنید هنوز برای قضاوت زود است؟
عظيمی: فکر می‌کنم پیاده کردن این طرح درست بود ولی آیا این مثال درستی است که اگر ما غذایی را بسوزانیم دلیل بر بد بودن غذا باشد؟!. فکر می‌کنم طرح اساساْ درست بود و همچنان از آن دفاع می‌کنم و همچنان معتقدم که این طرح باید بماند و جا افتادن آن به زمان احتیاج دارد.

ماهباز: من فکر می‌کنم زنانی که در این عرصه قدم می‌گذارند چگونگی برخوردشان هم اهمیت دارد. آنها باید بدانند که این جا محل نمایش است اما نه نمایش مد بلکه در عرصه‌های دیگر باید توانایی‌هایمان را به نمایش بگذاریم. باید آگاهانه مسئولیت بگیریم و بار آن را هم به دوش کشیم .گفته شده که دو نفر از افرادی که در شورای سیاسی بودند استعفا داده اند!.
عظیمی: من فکر نمی‌کنم نمایشی بوده باشد. بله درست است که دو نفر استعفا داده‌اند و آن نه به خاطر این که کیفیت آن را نداشتند که در هیئت سیاسی باشند بلکه به خاطر این بود که مشکلات کاری و خانوادگی شان زیاد بود.

ماهباز: چرا از اول به این مسئله نیاندیشیدند که ابتدای کار با این همه مشکلات مواجه شوند؟
عظیمی: در همایش برلین همه گفتند که تعدادی از زنان باید بیایند و کاندید شوند و خود من هم جزو کسانی بودم که می‌گفتم اگر زنان نیایند کار کنند ما نمی‌توانیم طرح سهمیه را پیش ببریم. از همه طرف به بعضی از زنان فشار آورده شد که کاندید شوند. بعد از کاندید شدن در جریان عمل دیدند که نمی‌توانند آن وظیفه‌ای را به عهده شان است را پیش ببرند و استعفا دادند. حق طبیعی هر کس است. با این وجود من فکر می‌کنم هنوز باید از طرح سهمیه بندی دفاع کرد. زنانی هستند که خودشان به نیروی خودشان معتقد نیستند ولی وقتی در مسئولیت قرار می‌گیرند شروع می‌کنند به این که ظرفیت‌هایشان را نشان بدهند و استعدادهایشان رشد می‌کند ولی زمینه را باید آماده کرد، این کار چندین سال طول می‌کشد و به نظر من به تدریج شرایط بهتری برای حضور زنان با طرح سهمیه بندی در احزاب آماده خواهد شد. این تجربه را من در سازمان خودمان هم دارم. کسی که در دور اول انتخاب شد در این زمینه کم تجربه بود، ولی دومین دور خیلی بهتر توانست کارهایش را انجام دهد. مثل هر کار دیگری تجربه اندوزی در این زمینه هم لازم است ولی باید برای این کار زمین را برای بازی باز گذاشت.

ماهباز: متاسفانه با برخی از آقایانی که صحبت کردم به نوعی شکست این طرح را اعلام می‌کنند و اینکه ما را گرفتار دردسر کرده‌اند
عظیمی: اگر بخواهیم این زمینه را شکست بدانیم پس باید در خیلی از زمینه‌ها بگوییم اتحاد جمهوری خواهان شکست خورده است، به خاطر این که خیلی از انتظاراتی که در وهله اول از ما می‌رفت ما نتوانستیم به آن پاسخ دهیم. من این را شکست نمی‌دانم. بعضی از دوستان خیلی عجول هستند من فکر می‌کنم نابرده رنج گنج میسر نمی‌شود و فکر می‌کنم مثل هر کار دیگری برای رسیدن به هدف به تلاش بیشتر و زمان نیاز است.

ماهباز: فکر نمی‌کنی اگر نیرويت را بجای اینکه در یک حزب سیاسی با ساختاری مردسالارانه،در جای دیگری بکار گیری مثمر ثمرتر باشد؟
عظیمی: مثلا کجا؟

ماهباز: مثلا در حیطه‌های مسائل زنان
عظیمی: من فعالیت در سازمانهای سیاسی و از جمله اتحاد جمهوریخواهان را صرفا یک فعالیت مردانه نمی‌دانم، فکر می‌کنم اینجا هم اتفاقا باید زمین بازی زنان باشد. چرا که اگر زنان بخواهند فقط در سازمانهای خودشان فعال باشند، سیاست را یکسره به مردان خواهند سپرد و این اشکال اساسی کار تاکنونی ما زنان بوده است. متاسفانه فضای سازمانهای سیاسی و از جمله اتحاد جمهوری‌خواهان خیلی مردانه است و این بسیاری از زنان را از این سازمانها فراری می‌دهد. همانطور که گفتم موضوعات مطرح در این تشکلها برای زنان جذابیتی ندارد، عمدتا بسیار تئوریک است و با زندگی روزمره رابطه‌ای ندارد. به نظر من زنان رابطه ملموس تری با محیط اجتماعی و اصولا زندگی برقرار می‌کنند. به همین دلیل، وجود زنان در هر سازمان سیاسی، آنرا زمینی تر و به زندگی جاری نزدیک تر می‌کند. من مطمئنم اگر زنان بیشتر در سیاست شرکت کنند، سیاست و فعالیت سیاسی بیشتر در خدمت منافع آنان، قرار خواهد گرفت. بنابراین به سهم خودم زنان را تشویق می‌کنم که در سازمانهای سیاسی و نه فقط در تشکلهای زنان فعال باشند. به این ترتیب ما می‌توانیم موضوع زنان و مشکلات نیمی از جامعه را به یکی از موضوعات این سازمانها تبدیل کنیم، از طرف دیگر در عمل به مردان نشان می‌دهیم که در کار سیاسی هم دست کمی از آنان نداریم و برعکس آنچه بسیاری از آنان متاسفانه فکر می‌کنند، جایمان در آشپزخانه و در چاردیواری خانه نیست، توانمان هم فقط محدود به انجام کارهای سکرتری در تشکیلاتها نیست، بلکه قدرت سازماندهی و تصمیم گیری و مدیریت نیز داریم. بعلاوه در یک کار مشترک با مردان، می‌توانیم امکان تبادل نظر و تجربه را برای دادن راه حل عمومی تر و واقعی تر برای مشکلات جامعه فراهم کنیم.

حسین علوی:
طرح سهميه‌بندی طرح موفقی بوده است

حسین علوی از اعضای شورای رهبری اتحاد جمهوری خواهان ايران طرح سهميه‌بندی برای‌زنان را "طرح موفقی" می‌داند و معتقد است كه نباید از این طرح سهمیه‌بندی "انتظار فوری" داشته باشيم.

ماهباز: آقای علوی مایلم نظر شما را در مورد طرح سهیمه بندی بدانم و این که بعد از گذشت مدت‌زمانی چند از اجرای طرح، آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
علوی: من از موافقان طرح سی در صد سهیمه بندی برای زنان بودم و طی تجربه این چند ماه که در اتحاد جمهوری خواهان داشتم به نظرم طرح موفقی بوده است، صرف نظر از این که تا چه حد زنان در ارگان‌های تصمیم گیری اتحاد جمهوری خواهان انتخاب شدند، و برایشان این امکان فراهم بوده یا نبوده که تاثیرگذار باشند، ولی یک عرصه بسیار جالبی برای تجربه آنهاست برای این که آنها دسترسی پیدا کنند در عرصه‌هایی که تا کنون کمتر حضور داشتند تجربه اندوزی و زمینه سازی برای این که در آینده بتوانند تاثیرگذار باشند. بنابراین ما نباید از این طرح سهمیه بندی نگاه و انتظار فوری ببینیم و مطرح کنیم زنانی که در این ارگان‌ها شرکت می‌کنند بلافاصله باید به یک اندازه نیرو و انرژی و یا توان داشته باشند.

ماهباز: دو نفر از زنان شرکت کننده در شورای سیاسی عملا استعفا داده اند، شما دلایل آن را چه می‌دانید؟
علوی: دلایلش به مشکلات اشتغال و مسائل شخصی آن افراد بر می‌گشت.

ماهباز: چرا این مسائل و مشکلات شامل مردان نمی‌شود؟ و زنان که تعدادشان سه نفر است مجبور می‌شوند در همان آغاز راه دو نفرشان استعفا دهند؟
علوی: دوستان مرد هم در شورا حضور داشتند که به دلایل مختلف حضورشان کمتر است و گفتند که ما فقط تا این حد می‌توانیم فعالیت کنیم این دو دوست زن ما بعد از این که مشخص شد که گرفتاری شغلی و یا گرفتاری دیگری دارند و کمتر می‌توانند تاثیرگذار باشند و این کار از لحاظ روانی برایشان مشکل شده است برایشان توضیح داده شد که مردان هم دچار چنین مشکلاتی هستند آنها پذیرفتند که فعلا استعفایشان را پس بگیرند.

ماهباز: مردان رهبری اتحاد جمهوری خواهان برای یاری رساندن به این طرح و پیشبرد بهتر آن چه زمینه‌هایی را فراهم نمودند؟
علوی: بله ما کار کردیم در انتخاب ارگان‌ها و برای انتخاب آنها، و این که زنان با هم رقابت کنند نه با مردان. یعنی اگر فرض کنید زمان رای گیری زنان ١+٥٠ را نیاوردند بتوانند دوباره در ارگان بیایند یا به عنوان سهمیه بیایند که چون مشکل ایجاد می‌کند بلکه باید این سهمیه بندی سهم زنان باشد در انتخابات به طور کلی و زنان بین خودشان رقابت شود که چگونه انتخاب کنند.

ماهباز: در اروپا طرح سهمیه بندی ٥٠ درصد و ٣٠ درصدبرای زنان در احزاب اروپایی چندین سال است که وجود داشته و خوب هم پیش رفته است، آیا هیچ کدام از جمهوری خواهان این مسئولیت را به خود هموار نموده‌اند که بروند و با آنها به بحث و گفتگو بنشینند و چگونگی پیشبرد این طرح را در احزابشان از آنان بشنوند و راه حل‌ها را برگزینند؟ طرح از طریق کمیسیون زنان اتحادجمهوری خواهان به اجلاس آورده شد و جمع اجلاس به آن رای داد و این طرح به نوعی به اتحاد جمهوری خواهان تحمیل شد! ولی بعد از تحمیل شدن آیا در همین چند ماه کار خاصی برای بهتر پیشبردن طرح انجام داده‌اید؟
علوی: بله اساس طرح سهمیه سی درصد که در جمهوری خواهان پذیرفته شد تحقیق از احزاب اروپایی بوده است. اما این طرح به ما تحمیل نشد. شما می‌دانید بیش از ١٣ یا ١٤ درصد همایش زن بودند و به این طرح مردان هم رای دادند. بله تحمیل نشد آن موقع رهبری وجود نداشت.

ماهباز: چرا تحمیل شد. طرح نویسان اولیه اتحاد جمهوری خواهان که بعدها به عنوان رهبران اصلی، انتخاب شدند اکثراْ مخالف طرح بودند، این عده برای پیش برد طرح چکار کردند؟
علوی: آنها تلاش کردند شرایطی برای زنان فراهم شود و برای زنان موقعیت فراهم کنند که در ارگان‌های مختلف شرکت کنند.

ماهباز: چه موقعیتی را فراهم کردند؟ به عنوان یک دو سه چه مسایلی را بنویسم؟ آقای علوی من به عنوان یک ناظر خارجی بیشتر غر و غر و نارضایتی از حضور اینگونه زنان را شنیدم این که چکار برای بهتر کار کردن فراهم شده را نشنیده‌ام؟
علوی: من پیشنهاد می‌کنم از زنانی که در ارگان‌ها بودند بپرسید. آیا آنها به عنوان افرادی که در این جمع‌ها حضور داشتند آیا احساس فشار می‌کردند؟ تجربیات آنها را بپرسید؟ از لحاظ روانی چه وضعیتی داشتند؟ آیا مردانی که در ارگان‌های رهبری بودند مشکلاتی برای این افراد ایجاد کرده اند؟ آیا عرصه را برای آنها تنگ نمودند و یا مشکلات دیگری که این دوستان زن داشتند عمل نموده است یا تلقی دیگری داشتند؟

ماهباز: من توسعه شما را انجام میدهم ولی هنوز پاسخ این مسئله را نگرفتم که رهبری اتحاد جمهوريخواهان چه سیاستی برای تسهیل کار این افراد در پیش گرفتند؟
علوی: من چون در شورای سیاسی هستم فقط می‌توان از ارگان خودم صحبت کنم.

ماهباز: ولی شما از بقیه ارگان‌ها خبر دارید و با هم طبیعتاْ کارهایتان را هماهنگ می‌کنید. آیا شما به سراغ احزاب خارجی رفتید و پرسیدیدکه راه حل‌های آنها چه بوده است؟
علوی: بله من خودم با حزب سبزها در برلین صحبت کردم که راه حل‌های آنها چیست و دوستان دیگری هم تلاش نمودند. كلاً تلاش شده و می‌شود که میزان کاری که از دوستان زن انتظار می‌رود بشکلی فراهم شود که دوستان زن ما بتوانند قدرت انتخاب داشته باشند، و عضویت در ارگان رهبری سبب نگردد که عرصه‌هایی از کار برایشان مشکل شود و سرخورده شوند. این امکان برای آنها فراهم شد و فکر می‌کنم آنها هم همین نظر را دارند.

بیژن حکمت:
رسيدن به برابری جنسيتی زمان می‌خواهد

بیژن حکمت از فعالین سياسی و عضو شورای هماهنگی اتحاد جمهوری خواهان است. وی می‌گويد "رسيدن به برابری جنسيتی زمان می‌خواهد" و معتقد است "دوستانی که به این ترتیب [از طريق طرح سهميه‌بندی] وارد شورای سیاسی شدند فعالیت آن چنانی از آنها در شورای سیاسی ندیده‌ام و این باعث شد عده‌ای از دوستان دیگری که می‌توانستند وارد شورای سیاسی شوند و فعال باشند نیایند و آن کاری را که می‌بایست در سطح شورای سیاسی می‌کردند نکردند."

ماهباز: آقای حکمت مایلم نظر شما را در مورد طرح سهیمه بندی بدانم و این که بعد از گذشت بيش از يك‌سال از تصويب آن و اجرای آن ، نتيجه‌ی آن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حکمت: در این مدتی که سند به تصویب رسیده است. کسانی در همایش انتخاب شدند به هر حال با سهمیه انتخاب نشدند بلکه کاندید بودند و انتخاب شدند آمدند. اما آنها گفتند تصمیمی که در مورد طرح سهیمه بندی گرفته شده مربوط به شورای سیاسی هم می‌شود. و همین تجربه را در شورای سیاسی هم پیاده کردند.

ماهباز: طرح همین گونه بود. یعنی اجرای طرح سهیمه سی درصدی در تمام ارگان‌ها.
حکمت: البته تفسیر من این نبود. در انتخاب ارگان‌ها فقط دو نفر با این طرح مخالف بودند. من و يكی ديگر از دوستان. ما گفتیم در شورای سیاسی این کار را نکنید. دوستانی که به این ترتیب وارد شورای سیاسی شدند فعالیت آن چنانی از آنها در شورای سیاسی ندیده‌ام و این باعث شد عده‌ای از دوستان دیگری که می‌توانستند وارد شورای سیاسی شوند و فعال باشند نیایند و آن کاری را که می‌بایست در سطح شورای سیاسی می‌کردند نکردند. این ارزیابی من است. نه این که فعال نیستند کار نمی‌کنند، کار زیاد می‌کنند ولی به هر حال.

ماهباز: پس ارزیابی شما منفی است؟
حکمت: ارزیابی من در مجموع منفی است.

ماهباز: به اين ترتيب به نظر شما چگونه می‌توان جاده پر سنگلاخ برابری جنسيتی را هموار کرد؟ آیا فکر نمی‌کنید این جا در اتحاد جمهوری خواهان یک عرصه امتحان هم هست. شما که در ایران حضور ندارید که دیگر وقت آزمایش و امتحان عرصه‌های نوین را نداشته باشید. از خانم آنجلا مرکل رئیس حزب دمکرات مسیحی آلمان که در مورد کاری جویا شدند گفت ما در حال آزمایس این تجربه هستم. احزاب مخالف از در اعتراض برآمدند "چقدر آزمایش؟ ما وقت این کار را نداریم این جا آلمان است و زمان کافی برای عرصه آزمایش تجربیات جدید نیست." اما ايرانيان خارج از کشور به چه کاری بهتر از تمرین دمکراسی می‌توانند مشغول باشند. چه اشکالی دارد این طرح و یا طرح‌های دیگری در همین زمینه بتواند در کنار تلاش‌های دیگرتان برای دمکراسی مورد آزمایش قرار بگیرد.
حکمت: برای رسیدن به عرصه برابری در فرانسه، زنان فعال بسیار هستند در احزاب راست برعکس است کار نشده، و این کار یک مقدار زمان می‌خواهد و کار می‌برد. خوبست وقتی کسی را به صحنه‌ای هول می‌دهید در صحنه‌ای بدون آمادگی قبلی، فکر کنید که موفق شوند.

ماهباز: خوب معلوم است زمینه کار را باید فراهم کرد...
حکمت: این مسئله مهم است که اين خواست وجود داشته باشد که موضوع رهبری را انجام دهند. دوم باید شرایطی را فراهم نمود که آنها بتوانند شرکت کنند. می‌شود این کار را به انجام رساند ولی خوب این همان کمکی است که به فرزندتان در عرصه‌های مختلف زندگی می‌کنید.

ماهباز: اگر قرار باشد دوباره این طرح مطرح شود آیا شما به این طرح رای می‌دهید؟
حکمت: در سطح شورای مرکزی من مسئله‌ای ندارم.

ماهباز: یعنی شما سیاهی لشکر می‌خواهید و اینکه بگوئید زنها هم شرکت دارند. اما برای هیئت سیاسی و هیئت اجرایی مخالف اجرای این طرح هستید؟
حکمت: من از اول هم مخالف بودم. در مجالس اروپایی این کار را تمرین می‌کنند ولی در سطح دولت این کار را نمی‌کنند. شورای سیاسی همان دولت است.

ارسال به شبکه‌های اجتماعی

گفتگو با سه‌تن از اعضای اتحاد جمهوريخواهان ايران

طرح سهميه‌بندی؛ يكسال پس از اجرا

عفت ماهباز

| بازگشت به صفحه اول | اين متن را با ايميل بفرستيد | نسخه قابل چاپ |