محمد نجفی، وکیل دادگستری محبوس در زندان اوین، توسط شعبه اول دادگاه عالی انتظامی قضات به محرومیت دائم از اشتغال به حرفه وکالت محکوم شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، مصطفی نیلی، وکیل دادگستری با انتشار مطلبی در این خصوص اعلام کرد که شعبه اول دادگاه عالی انتظامی قضات، آقای نجفی را به محرومیت دائم از اشتغال به حرفه وکالت محکوم کرده است. این حکم در تاریخ ۱ دی ماه سال گذشته صادر و اخیرا در زندان اوین به آقای نجفی ابلاغ شده است.
آقای نیلی در تشریح روند رسیدگی به این پرونده نوشت: شروع پرونده با نامه‌‌ای در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۹۸ توسط دادیار وقت شعبه ششم اجرای احکام دادسرای اراک به کانون وکلای دادگستری مرکزی بوده است. در دی ماه ۱۴۰۲، شعبه سوم دادگاه انتظامی کانون مرکزی به استناد شمول مرور زمان، قرار موقوفی تعقیب انتظامی را برای آقای محمد نجفی صادر کردند. پس از ابلاغ رای، دادستان وقت انتظامی کانون مرکزی آقای علی همت هاشمی به رای صادره اعتراض می‌کند. پس از اعتراض دادستان انتظامی، پرونده به شعبه اول دادگاه عالی انتظامی قضات ارجاع و شعبه مذکور نیز حکم بر محرومیت دائم از اشتغال به حرفه وکالت صادر کرده است.
محمد نجفی در سال ۱۳۹۸ در خصوص پرونده پیشین خود از زندان آزاد شد اما چهار روز بعد مجددا در خصوص دیگر محکومیت خود بازداشت و به زندان اراک منتقل شد. او در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲، از زندان اراک به زندان اوین انتقال یافت.
تاکنون پرونده های متعددی علیه این وکیل دادگستری تشکیل شده است. وی در حال تحمل دوران محکومیت خود در اندرزگاه ۴ زندان اوین است.
بیشترین میزان حکم صادر شده علیه این وکیل دادگستری زندانی، در خصوص اتهام «کمک به دولت متخاصم از طریق مصاحبه با رسانه‌های خارجی» است. وی در خصوص این اتهام به ۱۰ سال حبس محکوم شد که این محکومیت با اعمال تخفیف مجازات به چهار سال و شش ماه حبس تغییر یافت.
آقای نجفی در چند پرونده جداگانه با چهارده اتهام به بیش از ۲۱ سال حبس محکوم شده است که تاکنون تجمیع احکام برای محکومیت های وی صورت نگرفته است.
دستکم پنج پرونده در طول دوران محکومیت علیه آقای نجفی تشکیل شده است. “انتشار فایل های صوتی از زندان اراک” از مصادیق اتهامی یکی از این پرونده ها عنوان شده است. یکی دیگر از این پرونده ها که منجر به صدور حکم چهار ماه حبس برای این وکیل دادگستری شده است، با شکایت رییس زندان اراک علیه وی گشوده شد.
این وکیل دادگستری، در طول دوران حبس، علیرغم داشتن بیماری‌‌های مختلف بارها از دریافت درمان تخصصی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.